100 dni rządów premier Beaty Szydło oceniłem na 3+. Sądzę, że to ocena nie tyle przyzwoita, ale i określająca faktyczny stan rzeczy i dokonań obecnej władzy. Teraz po roku od przejęcia władzy gabinet PIS oceniam na podobnym poziomie. Ewentualnie może ciut wyżej, bo praktycznie od czasu studniówki nie było kolejnego, spektakularnego sukcesu, który by sprawił, że ta Rada Ministrów różni się od poprzedników. Ale w mojej ocenie i tak jest on lepszy od ekipy platformerskiej, która w głównej mierze dbała o elity, własne interesy i o ludzi, którzy zarabiają większe pieniądze.
Zacznę od sukcesów. Przede wszystkim jest to sukces socjalny. To przede wszystkim poczucie faktycznego dbania o obywateli także tych mniej zarabiających i biednych, którzy dla ekipy PO byli niewygodni i niechciano ich spraw specjalnie nagłaśniać. Program 500+ czy Mieszkanie + to tylko elementy tej wizji rozwoju. Na plus dla rządu Beaty Szydło należy także dodać uszczelnienie systemu podatkowego, który teraz przynosi do budżetu o wiele większe wpływy. Nie był to mechanizm trudy; wystarczyło tylko tego odpowiednio przypilnować, co poprzedniej ekipie wyraźnie się nie chciało. Z całą pewnością to, co też wyróżni obecnie rządzących na tle poprzedników to wprowadzenie 100 ułatwień dla przedsiębiorców. Być może nie jest to wiele, ale jednak coś, a co kilka lat temu kompletnie nie miało poklasku PO. Pozytywnie odbieram inwestycje motoryzacjne w Polsce tak zaniedbywanie przez ostatni czas. Na plus oceniam też sytuację w polskiej armii poprzez utworzenie Wojsk Obrony Terytorialnej, choć nie wszystkie działania Macierewicza mogę zaaprobować. Nie oceniam sytuacji w szkolnictwie wyższym, służby zdrowia ani planu Morawieckiego, bo praktycznie te obszary jeszcze są niezrealizowane lub wprowadzane w wolnym tempie. Reformę edukacji ocenię dopiero, gdy będzie ona realizowana. Choć jestem jej zwolennikiem, to liczę na szczegóły, konkrety i przyśpiesznie tej kwestii.
Niestety i ten gabinet ma minusy. Dużym, negatywnym echem sądzę odbija się fatalna polityka informacyjna rządu. Późne reagowanie na zarzuty opozycji, słaba ich merytoryka to tylko niektóre, fatalne skutki tej polityki. Brak poprawy w resorcie rolnictwa i zamieszanie ze stadniną koni w Janowie Podlaskim także jest porażką PIS. Bezsensowne i głupie zmiany ustawy o służbie cywilnej i zatrudnianie swoich w spółkach Skarbu Państwa czyli postępowanie podobnie jak poprzednicy to działania, które także nie służą obecnie rządzącym. Za minus uznałbym także odrzucanie wszystkiego, co mówi opozycja m.in. Kukiz'15. Nie wszystko bowiem musi być przecież złe i fatalne.
Ten rok to był także zły rok dla opozycji, która wyraźnie mimo drobnych wachnięć w górę przeżywała kryzys. Nie potrafiła się zorganizować, często porozumieć (jak w przypadku koalicji z KOD etc.). Nie wniosła też żadnych, ciekawych projektów ustaw, a programy gospodarczo - społeczne zarówno Nowoczesnej, jak i ten nowy PO są kompletnie nierealizowane. Dodatkowo szczególnie była koalicja rządząca zachowuje się kłamliwie wobec swoich wyborców m.in. poprzez uchwalnie podwyższenia wieku emerytalnego, a teraz popieranie jego zmniejszenia. To dotyczy głównie PSL. Patrząc na obecną sytuację nie sądzę, by w zachowaniu opozycji coś uległo zmianie.
Podsumowując ten rok rządów i cały gabinet oceniam dobrze; jest jeden z lepszych od 1989 r. Jednak do doskonałości czy jeszcze lepszej oceny dużo mu niestety brakuje.
Inne tematy w dziale Polityka
