Wybory, Polska idzie!

Wybory, Polska idzie!

Wybory powinny być jak dobry system nagradzania....

W większości systemów oceny takich jak te, które regulują przyznawanie prestiżowych nagród głównym zadaniem oceniającego jest nagradzanie kandydatów najwyższej jakości.

Systemy te bywają jednak niedoskonałe; osoby osiągające najlepsze wyniki mogą nie zostać docenione, a tym samym niedoceniane, a osoby osiągające słabe wyniki mogą otrzymać nieuzasadnione uznanie, a tym samym być nadmiernie doceniane.

Ważną cechą wielu systemów oceny jest to, że ludzie na przemian są kandydatami i ewaluatorami.

W jaki sposób doświadczenie błędnego rozpoznania jako kandydata wpływa na to, jak ludzie później oceniają innych?

Często nierozpoznanie i nadmierne rozpoznanie prowadzi ludzi do reprodukcji tych doświadczeń, gdy są oceniającymi.

Niedoceniani oceniający są mniej skłonni do przyznawania uznania innym nawet kandydatom osiągającym najlepsze wyniki. I odwrotnie, nadmiernie rozpoznawalni oceniający są bardziej skłonni do przyznawania nagród innym nawet kandydatom osiągającym najgorsze wyniki.

Podczas gdy niedoceniane zachowanie oceniającego jest napędzane przez postrzeganie przez jednostki, że ich doświadczenie było niesprawiedliwe, nadmiernie rozpoznane zachowanie oceniającego jest napędzane przez wskazówki informacyjne, które ludzie zbierają na temat tego, jak oceniać innych. Tak więc w procesach oceny, w których ludzie oscylują między byciem ocenianym a byciem oceniającym, pokazujemy, jak i dlaczego pozornie nieszkodliwe początkowe nieefektywności są powielane w kolejnych ocenach.

Dlatego zawsze przy ocenianiu, przy wyborach ludzi na najwyższe stanowiska w państwie należy kierować się osobistym interesem zadając proste pytania:

1. Co jest najlepsze dla mnie i dla moich bliskich?

2. Który z kandydatów jest wstanie to zapewnić?

...