Nie, nie pomyliłem się w tytule. Wczorajsze wypadki medialne i dzisiejsza rozmowa na ich temat przypomniały mi koszmarne sny Aleksandra Wata, gdy pod sowiecką okupacją, we Lwowie był korektorem w „Czerwonym Sztandarze”. Powracającym motywem koszmarów była niezmienne przepuszczona literówka, zmieniająca ówczesne „Słońce Świata”, towarzysza Stalina w tegoż właśnie Sralina. A za to mogła być czapa.
Wczorajsza awantura w studiu publicznej telewizji a jeszcze bardziej dzisiejsze (będące w mniejszości) teksty wyrażające oburzenie chamstwem Łukasza Warzechy, przede wszystkim oczywiście tekst kolegi Lchlipa, jak chcę wierzyć, to wcale nie przejaw złej woli. Takiego plemiennego przywiązania do schematu „cokolwiek oni zrobią czy powiedzą jest z gruntu złe a co powiemy i zrobimy my, zawsze jest dobre”.
Tekst kolegi Lchlipa przywołałem nie bez przyczyny. I nikt, kto go przeczytał nie powinien być zdziwiony. Czegóż tam w nim nie ma? Jest „obraza Głowy Państwa”, jest, a jakże, przywołanie innego (oczywiście prawicowego) publicysty co się źle wyraził o papieżu Franciszku i, co już zupełnie nie dziwi, pytanie, czy tak łatwo przełknęłoby się (jak mniemam po naszej stronie) „pogardliwe” określenia poprzedniego prezydenta.
Tu się zatrzymam na chwilę bo kolega Lchlip niezmiernie mi tym pomaga i sprawę ulatwia. Otóż proceder pogardliwego określanie poprzedniego prezydenta był tak rozprzestrzeniony, że na zawsze chyba powinna nam się stępić ewentualna reakcja na kolejne przypadki pogardy dla „Glowy Państwa”. Ktokolwiek by nią nie był.
Zatem, skoro Lchlip tak stanowczo zareagował, musiał ów Warzecha już dosłownie przekroczyć wszelkie dopuszcalne granice! Cóż więc takiego powiedział? Cytuje za „Wyborczą” bo kolejne próby pozostawienia potomności zapisu programu są zaciekle ścigane przez telewizję publiczną. Rzekł wiec Warzecha
„Na przykład konkurencyjny wobec państwa TVN zrobił w "Faktach" materiał, który był wręcz podręcznikowym przykładem manipulacji - stwierdził Warzecha. - A zestawienie tej sobotniej konwencji Andrzeja Dudy i piątkowego wystąpienia Bronisława Komorowskiego to tak, jakby zestawić, i takiego porównania użyję w jednym ze swoich tekstów, najnowsze porshe 911 ze starym klepanym polonezem”.
Pokłóciłem się z Lchlipem o to, co czy kogo nazwał publicysta tym „klepanym polonezem”. Lchlip twierdzi, że jednak Komorowskiego no i to jest właśnie dla niego ten karygodny brak szacunku i, zapewne, chamstwo. Równe, jak się domyślam nazwaniu papieża idiotą. Niech więc mu będzie, że tak Warzecha nazwał Bronisława Komorowskiego.
Pewnie dla niego chamstwem byłoby też, powinno być w każdym razie jeśli jest konsekwentny i szczery, gdyby zamiast porsche i poloneza był rączy jeleń i ospały borsuk, mcbook i atari, róża i oset, rekin i śledź, czołg Abrams i rydwan … Mógłbym tak w nieskończoność. I nie tylko ja chyba.
I tu dochodzę do sedna. Nie jest wcale Lchlip w swym oburzeniu wybiórczy, przesiąknięty hipokryzją ani nie popada w przesadę, jak mu zarzucali krytycy. To znaczy jest i popada ale subiektywnie, w mojej i nie tylko mojej ocenie. Jednak obiektywnie nie jest. Myślę, że on, a być może także i redaktor Kulczycki, którego tak, jak i kolegę Lchlipa ten „klepany polonez” trafił prosto w serce, po prostu uważa, że Komorowski nie może zwyczajnie być porównywany do niczego co jest wolniejsze, mniej sprawne, mniej urodziwe. Że, jak mu w komentarzu napisałem, może być tylko Adonisem, Sokratesem, największym językoznawcą… I tu szanowny czytelnik chyba wreszcie widzi, że tytuł jest jak najbardziej na miejscu.
Koledze Lchlipowi, którego ów „klepany polonez” tak mocno uderzył radzę stworzenie jakiegoś podręcznego z=słowniczka określeń, którymi można opisywać obecną Głowę Państwa bez narażania się na jego gniew i na oskarżenia o obrazę majestatu. Na dobry początek podrzucam mu tego Sralina, którego sam z przeszłości wywołał.
http://lchlip.salon24.pl/630476,automobile-dziennikarzy-klepany-polonez-czy-pralka-frania-na-kolkach
Inne tematy w dziale Polityka
