Idealizacja głupoty

Pisząc o warszawskich powstańcach samentu przedstawia ich jako ogłupiałą masę, albo wręcz faszystów. Nie zamierzam polemizować z tą sowiecką agitką - zresztą, to ona raczej wydaje się być kipiącą z nienawiści polemiką z moim wczorajszym wpisem.

Chciałbym jednak zwrócić uwagę na jedno ze sformułowań samentu. Mianowicie stwierdza on, iż powstańcy nigdy nie powiedzą, że powstanie było „głupotą", gdyż oznaczałoby to, że dali się zmanipulować swoim liderom.

Przyznaję, że jest to atrakcyjny typ argumentacji. W ten sposób mogę łatwo wyjaśnić dlaczego tak liczna grupa dawnych działaczy „Solidarności" nie jest w stanie pogodzić się z myślą, że ich rewolucja została wykorzystana przez komunistyczną nomenklaturę do odgórnie kontrolowanej operacji zmiany ustroju.

Racjonalizacja własnych zachowań to zjawisko typowe dla ludzkiej psychiki - samentu tu akurat ma trochę racji . Dlatego trzeba podchodzić z dużym dystansem do słów uczestników wydarzeń historycznych - zwłaszcza gdy dokonują ich oceny.

Parafrazując samentu: Dawna opozycja - nawet mając świadomość tego że została zmanipulowana i wykorzystana - nigdy tego nie przyzna. I dalej: Byli opozycjoniści - wbrew wszystkiemu - wbrew nawet własnej świadomości i własnemu sumieniu - do samego końca będą stać na stanowisku idealizacji tej głupoty.