Mamy na świecie skomplikowane równanie z wieloma niewiadomymi. Jak to rozwiązać na polski sposób? Zgodnie z polskim interesem-a nie obcym? Przede wszystkim trzeba zacząć od jasnego przedstawienia ,co jest dla Najjaśniejszej Rzeczypospolitej dobre,a co jest złe. Postaram zarysować to bardzo konkretnie ,a dla przejrzystości w punktach. 1.Centraliacja Unii Europejskiej jest dla Polski niekorzystna,bo faktycznie prowadzi do zmniejszenia roli naszego kraju,a zwiększenia znaczenia państw,które bądź niemal zawsze były na kursie kolizyjnym z Rzplita -jak Niemcy- bądź bywały często ostatnio-jak Francja. Przekazywanie kolejnych kompetencji bankowych, podatkowych czy w przyszłości dotyczących przemysłu obronnego do Brukseli ,a w politycznej praktyce do Berlina i Paryża jest sprzeczne z polską racją stanu,bo ogranicza wpływ polskiego państwa na politykę międzynarodowa,ale też,uwaga, wewnętrzną! 2. Korzystna dla Polski,wręcz niezbędna jest intensyfikacja współpracy regionalnej w różnych jej formach i "formatach": czy to V-4 czyli Grupy Wyszehradzkiej, Inicjatywy Trzech Morz czyli tzw.Trojmorza,ale też w węższej formule Polski i państw bałtyckich. To oczywiste ,że nasz kraj jako najwieksze państwo w regionie ,w tzw.nowej Unii jest z definicji najwiekszym benefecjentem takiego zacieśnienia współpracy regionalnej. Równie jasne jest,że sojusze regionalnej z udziałem Polski są niekorzystne dla naszych sąsiadów z Zachodu (Niemcy) i Wschodu(Rosja),bo ograniczają możliwości Berlina i Moskwy rozgrywania naszych krajów przeciwko sobie,manipulowania nimi oraz prowadzenia przez najwieksze państwa polityki "divide et impera". 3.Relacje RP-USA muszą być partnerskie ,nawet mimo dysproporcji sił . Rzeczypospolita musi mieć większe ambicje niż bycie pasem transmisyjnym Stanów Zjednoczonych Ameryki na Unię Europejską czy też chwalonym prymusem w zakresie przeznaczania 5 % PKB na obronność. Spotkania kolejnych prezydentów Polski z kolejnymi lokatorami Białego Domu muszą mieć silny aspekt konkretnych korzyści dla naszego państwa,a nie tylko PR -owego wzmocnienia takiego czy innego polskiego polityka na "rynku" wewnetrznym. 4.Polska w NATO: ważny sojusz. Powinniśmy wszak dążyć do sytuacji w której obecnie są tylko dwa państwa członkowskie Organizacji Paktu Północnoatlantyckiego czyli Francja I Turcja . Prowadzą one jako jedyne w NATO-poza USA oczywiście -politykę rzeczywiście suwerenna tzn.decyzje dotyczące ich obronności podejmowane są naprawdę w Paryżu i Ankarze. Jesteśmy mniejszym krajem niż Francja i Turcja ,ale kraj który jest głównym sojusznikiem Stanów Zjednoczonych Ameryki w Unii Europejskiej i wydaje rekordowe w NATO 5% na obronność nie tylko ma.prawo mieć takie plany,a wręcz musi je realizować.
To cztery zasady ,które powinny określać politykę międzynarodową Najjaśniejszej Rzeczypospolitej.
^Artykuł ukazazał się na portalu "Do Rzeczy"
historyk, dziennikarz, działacz sportowy, poseł na Sejm I i III kadencji, deputowany do Parlamentu Europejskiego VI, VII, VIII i IX kadencji, były wiceminister kultury, były przewodniczący Komitetu Integracji Europejskiej i minister - członek Rady Ministrów, wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
