Przedstawione poniżej oszustwo jest niewątpliwie największym w całej historii świata – żaden przekręt nie przyniósł takiego zysku, będąc zarazem tak ... prymitywnym:)
Papieska numeracja Stefan II/III (często spotykana:) wynika stąd, że pierwszy papież Stefan II (752) zmarł trzeciego dnia po elekcji, zanim otrzymał sakrę biskupią i nie został wpisany do oficjalnego katalogu papieży. Następny obrany także miał na imię Stefan. Stąd właśnie owa niezgodność w numeracji następnych papieży Stefanów.
W rok po objęciu władzy drugi papież Stefan II (752-757) spotkał się z Pepinem Krótkim, królem Franków. Ukląkł przed nim z głową posypaną popiołem i poprosił o ratunek dla Rzymu przez Longobardami. Na tym samym spotkaniu najprawdopodobniej pokazał też królowi pewien stary dokument, datowany na 30 marca 315 roku – Donatio Constantini (Donacja Konstantyna).
Ów dokument opowiadał wzruszająca historię o tym, jak to cesarz Konstantyn zaraził się trądem. Pogańscy duchowni chcieli wykąpać cesarza we krwi niemowląt (!). Jednak cesarz, wzruszony łzami matek, odesłał wszystkie dzieci do domów. Tej samej nocy miał sen, w którym ukazali mu się św. Piotr i św. Paweł, którzy kazali mu skontaktować się z papieżem Sylwestrem, a wówczas zostanie ochrzczony i wyzdrowieje. Tak też się stało. Konstantyn został ochrzczony i wyzdrowiał. Wówczas cesarz, w imieniu swoim, Senatu i całego Rzymskiego ludu, miał złożyć w ręce papieża niezwykły dar:
Ponieważ nasza cesarska władza jest ziemska, przeto zdecydowaliśmy się, że uhonoruje i obdaruje najjaśniejszy kościół Rzymu, oraz ponad trony królewskie wyniesie tron Piotrowy … . Ma panować nad Antiochią, Alexandrą, Konstantynopolem i Jeruzalem, jak i nad wszystkimi kościołami świata … Wreszcie przekazujemy Sylwestrowi, cesarzowi świata, zarówno nasz pałac, jak i prowincje, pałace i dzielnice miasta Rzym, Włoch i wszystkich zachodnich regionów.
Dokument ten miał ustanowić papieża władcą całego Zachodu, zapewnić mu dominację nad świeckimi władcami. Zawierał też groźby pod adresem tych, którzy nie uznają jego autentyczności … tak na wszelki wypadek.
Lorenzo Valla z Padwy (humanista i doradca papieski) wykazał niezbicie w 1440 roku, że ów tajemniczy dokument, który dawał papiestwu tak ogromną władzę i dobra materialne, był po prostu sfałszowany. Do tego sfałszowany wyjątkowo nieudolnie: zawiera takie „perełki" jak łacińskie germanizmy, mimo daty 315 wymienia z nazwy Konstantynopol (który powstał w 330), zamiast Bizancjum, a także nawiązuje do innych faktów historycznych i nazw geograficznych nieznanych jeszcze za Konstantyna.
Co ciekawe, to cesarz Konstanty nosił wówczas tytuł Pontifex Maximus, który później zapożyczyli papieże. Budował kościoły, ale też pogańskie świątynie. Zwoływał synody i decydował o tym, co było tam uchwalane. Miał absolutną władzę legislacyjną. Był faktyczną głową kościoła. On też zwołał Wielki Sobór w Nicei i zdecydował o rozwiązaniu najważniejszego sporu, jaki tam się toczył – czy Syn Boży jest podporządkowany Ojcu, czy też jest mu współistotny. Arianie, rozumiejący inaczej naukę o Trójcy Świętej, stanowili dużą grupę, co stanowiło problem. Rozwiązał go poganin Konstantyn, przekonując prawie wszystkich (poza dwoma, których wygnano).
A najciekawsze jest to, że cesarz Konstantyn został ochrzczony dopiero przed śmiercią, i do tego nie w Rzymie, ale na wschodzie, najprawdopodobniej w Bizancjum. A ochrzcił go nie papież, ani nie biskup, nawet nie ksiądz, tylko heretyk … arianin Eusebius w 337 roku.
Donacja została sfałszowana najprawdopodobniej tuż przed przyjazdem drugiego Stefana II do króla Pepina (choć najstarsza z zachowanych wersji pochodzi z IX wieku). Interesujące, że dokument który przez tyle lat był używany przez Kościół do roszczeń terytorialnych oraz został włączony do zbiorów prawa kościelnego, był tak nieudolną fałszywką.
Dlatego też już przed Lorenzem Vallą wielu ówczesnych filozofów i humanistów bardzo krytycznie odnosiło się do donacji. Sam Dante Alighieri kpił z niej w swojej „Boskiej Komedii”:
O Konstantynie, jakżeś stał się wrogi
Światu, nie przez chrzest, lecz przez darowiznę,
Która się pasterz zbogacił ubogi!
Książka Lorenzo Valli została opublikowana dopiero w 1517 roku. Jeden z egzemplarzy trafił do rąk Marcina Lutra …
Kościół uznał Donację za fałszerstwo dopiero w XIX wieku.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Donacja_Konstantyna
http://pl.wikipedia.org/wiki/Konstantyn_I_Wielki
http://pl.wikipedia.org/wiki/Stefan_II_%28papie%C5%BC%29
P.S.
Drugi Stefan II by zapewnić sobie przychylność Pepina nie tylko padł przed nim na kolana, ale też ponownie udzielił mu sakry królewskiej, nadał mu tytuł „patrycjusza Rzymu”, oraz przyrzekł mu ofiarowanie relikwii św. Petroneli (według legendy córki św. Piotra), której ciało zostało „cudownie” odnalezione w katakumbach. Na tej podstawie Francję zaczęto nazywać „pierworodną córą Kościoła”. Na polecenie papieża Pepina Krótkiego nazwano „królem z bożej łaski” – ten zwrot stał się, oprócz tradycyjnego tytułu, także synonimem drwiny.
Te „darowane” przez Konstantyna ziemie „zwrócił” dopiero syn Pepina Krótkiego, Karol Wielki, za czasów pontyfikatu Hadriana I (772-795). Zwlekał z realizacją tego zobowiązania do 781 r., nie uwzględniając jednak wszystkich roszczeń (chyba byłby szaleńcem, gdyby zgodził się na wszystko). Utworzone przez niego Państwo Kościelne obejmowało na południu terytoria aż po rzekę Lira, na wschodzie dawne tereny egzarchatu Rawenny, aż do doliny Padu na północy.
Komentarze