Co się stało z Polakami? Nic. Zawsze byli tacy!

Pisane w dniu 4 czerwca 2024, w 35 rocznicę pierwszych wolnych wyborów, - z prośbą o narodowe opamiętanie

Ostatnio, coraz częściej sypią się pytania, co się stało z połową Polaków, którzy zmanipulowani przez szamana Jarosława zapomnieli już dawno, co to co to BÓG HONOR i OJCZYZNA, zaś żądza władzy przeżarła ich mózgi i dusze. Że połowa polskiego narodu etycznie oślepła i przestała reagować na złodziejskie draństwo ośmioletnich rządów Prawa i Sprawiedliwości. Że sekta nowogrodzka wyzbyła się poczucia wstydu za to, co zrobili ich polityczni idole niszcząc nasze państwo oraz jego najżywotniejsze instytucje i urzędy. Że mając za nic Konstytucję, ignoranci Jarosława łamali elementarne zasady demokracji dążąc do autorytarnego modelu zarządzania państwem.

W efekcie czego, ogłupieni telewizją Jacka Kurskiego miłośnicy obłąkanego Jarosława stali się bezwolnie zaślepioną, sprzedajną i łasą na konfitury biomasą, - za którą zdrowa część polskiego społeczeństwa musi się wstydzić przed cywilizowaną Europą i Światem.

Bo nikt nie zaprzeczy, że używając języka biblijnego należy powiedzieć otwarcie, iż w latach 2015 – 2023: „Lud pisowski” niby łuk napinał swój język, zaś kłamstwo, a nie prawda panowały w kraju, albowiem ci ludzie kroczyli od przewrotności do przewrotności, - nie mając Boga w sercu. Jeden zwodził drugiego i nie mówiąc prawdy przyzwyczajali swój język do kłamstwa. Słowem oszustwo na oszustwie, obłuda na obłudzie. Jeden do drugiego mówił: "Pokój”, a w sercu swoim przygotowywał mu podstęp. Od najmniejszego do największego wszystkich ogarnęła żądza zysku, od proroka do kapłana - wszyscy popełniali oszustwa. Twierdzili, że trzeba zaradzić katastrofie narodu mówiąc beztrosko: "Pokój, pokój”, a tymczasem pokoju nie było. Dlatego okryci są hańbą, ponieważ postępowali obrzydliwie i zapomnieli o Bogu. Zaś, co najgorsze, zupełnie się tej hańby nie wstydzą, - dlatego upadną wśród tych, co mają upaść…" (STARY TESTAMENT - Księga Jeremiasza - Upadek moralny narodu)

Mniej więcej to samo powiedział później Norwid, - cytuję:

„Jesteśmy żadnym społeczeństwem. Jesteśmy wielkim sztandarem narodowym. Może powieszą mię kiedyś ludzie serdeczni za te prawdy, których istotę powtarzam lat około dwanaście, ale gdybym miał dziś na szyi powróz, to jeszcze gardłem przywartym hrypiałbym, że Polska jest ostatnie na ziemi społeczeństwo, a pierwszy na planecie naród. Kto zaś jedną nogę ma długą jak oś globowa, a drugiej wcale nie ma, ten - o! jakże ułomny kaleka jest.

Gdyby Ojczyzna nasza była tak dzielnym społeczeństwem we wszystkich człowieka obowiązkach, jak znakomitym jest narodem we wszystkich Polaka poczuciach, tedy bylibyśmy na nogach dwóch, osoby całe i poważne - monumentalnie znakomite. Ale tak, jak dziś jest, to Polak jest olbrzym, a człowiek w Polaku jest karzeł - i jesteśmy karykatury, i jesteśmy tragiczna nicość i śmiech olbrzymi ... Słońce nad Polakiem wstawa, ale zasłania swe oczy nad człowiekiem...” (Z listu Cypriana Kamila Norwida do Michaliny Dziekońskiej z 14 listopada 1862 roku)

Tak. Tak. Zawsze tacy byliśmy, bo jedni jeździli do pruskiego cesarza, inni do carycy Katarzyny.

Lecz tym razem żarty się skończyły, bo wojna wisi na włosku, więc uszczypliwie powiem, że miał rację pan profesor Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego Andrzej Nowak pisząc w roku 2010 we wstępie do książki „Od Polski do post-polityki”, że, cytuję:

„Martwi się o to, co się stało z demokracją, z Rzeczypospolitą, z Europą Wschodnią, z Europą. Co dzieje się z rzeczywistością w magmie płynącego z posłusznych (komu?) mediów przekazu „pi-ar”…, że następuje narastające poczucie rozpadu wspólnoty, którą stworzyły poprzednie pokolenia Polaków…, że należy rozważyć możliwość końca naszej historii…”.

Krzysztof Pasierbiewicz (em. nauczyciel akademicki oraz niezależny bloger oddany prawdzie i sprawom ważnym dla naszego państwa)