Józef Piłsudski madrym człowiekeim był. Wprawdzie rochę namieszał, ciut się z wieloma poklócił i damsko-męsko z nim bywało różnie w kwestii ogólnie przyjętych norm moralnych, bo przecież zmienił wyznanie, ale ogólnie była to jedna z niewielu postaci naszej historii, która znalazła się w odpowiednim czasie na odpowiednim miejscu. Nie mam zamiaru epatować tu martyrologicznie, że uwięziony, że przewroty i takie tam. Nie będę przypominać tym, którym słowo "socjalistyczny" kojarzy się tylko z kumuną, że do takiejż partii należał, co nie przeszkodziło mu to nad Wisłą cudu uczynić. Tym samym wszystkim, dla których Powstanie Warszawskie trwało 26 dni nie będę przytaczać rysu historycznego oraz szczegółowej biografii Marszałka. Można poczytać w annałach (jak net wysiądzie). Dla wyjaśnienia dodam, że nie jestem mitomaniatyczną wyznawczynią Wodza. Nawet zwykłą wyznawczynią nie jestem. Wyłącznie ukłon i szacunek. Tak dla niego, jak dla jego legionisty najniższego rangą.
Chodzi mi o to, że człowiek ów wypowiedział kiedyś takie zdanie:
"Kto nie szanuje i nie ceni swojej przeszłości, nie jest godzien szacunku teraźniejszości ani prawa do przyszłości."
I tak mi się wydaje, że niewielu rozumie te słowa. Bo "swoja" przeszłość", to nie jest ta od własnego urodzenia do teraz. To jest historia ojca, babci, sąsiada, stryja... kraju. Państwa. Czy się komuś podoba czy nie, że szlachta sprzedawała ojczyznę, czy się komuś podobają czy nie czasy budowania Trasy Łazienkowskiej, albo że Polacy walczyli w UPA, to jest to właśnie ta przeszłość. Swoja przeszłość. Taka w całości, a nie ta dopiero podzielona na kawałeczki jak piernik na stole. Nie wolno się spóźniać na przyjęcia, bo wtedy nie zobaczy się całego ciasta w swej okazałości. Nawet jeśli gdzieś w środku ma zakalec. Brać i smakować trzeba jak leci, a nie krytykować gospodynię, gdy już się zajrzy do środka.
Tacy ludzie właśnie nie są godni szacunku teraźniejszości ani nie mają prawa do stanowienia przyszłości.
.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
