Będziem dzisiaj na potęgę śpiewać hymn. Nasz, polski i na ogół w wersji aktualnej, czyli lekko zmodyfikowanej wedele oryginału, choć Pana Wybickiego nikt już nie zapyta co o tym myśli. Zresztą nie jest to specjalnie istotne ponieważ 99% Polaków i tak nie zna ani pierwotnej ani obecnej treści hymnu, więc statystycznie mieszczą się w tej grupie wszyscy gardzący czekoladą stojąc ramię w ramię (czy im się to podoba czy nie) z suflerami występującymi na wiecach i tymi, którzy na manisfestacjach kochających inaczej noszą tęczowe flagi.
Jaki z tego wniosek? Ano taki, że na logikę biorąc powinniśmy jednoczyć się nie wokół honorów dla naszych narodowych symboli, ale wokół braku ich znajomości. Jednocześnie postuluję wprowadzić grupy wsparcia. Ci nie znający czwartej zwrotki wersji oryginalnej...
Niemiec, Moskal nie osiędzie,
gdy jąwszy pałasza,
hasłem wszystkich zgoda będzie
i ojczyzna nasza.
... będą mogli podbudowywać zdruzgotane jestestwo tych, którzy nie znają czwartej zwrotki współczesnej...
Już tam ojciec do swej Basi
Mówi zapłakany —
Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany.
... tym bardziej, że czwarta pierwotnej zniknęła, współczesna czwarta, to piąta pierwotnej, a druga z trzecią zamieniły się miejscami. No i szóstą wcięło.
W każdym bądź razie zarówno dzieje naszego hymnu jako i nasze łatwe nie są. Nie wydaje mi się jednak, żeby skomplikowanym było nauczenie się tej pieśni, choć zdaje sobie sprawę, że najtrudniejsze w tej kwestii jest przyznanie się do totalnej niewiedzy na jego temat.
Tak więc apel: od pani z krzyżem na piersiach przez górników, feministki, komisje parlamentarne, posłów, sennatorów i prezesów po gościa-narodowca w glanach: stańcie do hymnu i zaśpiewajcie go od początku do końca poprawnie.
Bonus: można wybrać wersję.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
