Podobno cały świat jest w szoku, że na rozdaniu nagród Hollywood Film Awards niejaki Johnny Deep kiwał się, bełkotał, był w nieładzie ogólnym, co nie licowało nie nie tylko z rangą uroczystości, nie tylko z jego osobą jako taką, mającą swą postawą świadczyć o ikoniźmie gwiady, ale również z rolą jaką mu powierzono, czyli wręczenia statuetki dla zwycięzcy.
Szczerze mówiąc serdecznie mnie czochra to wydarzenie i być może ja nie jestem uznana w związku z tym jako choćby atomik tegoż świata, który jest rzekomo zdruzgotany, jednak chciałabym zauważyć, że to ewidentna wina organizatorów. Człowiek, który przeszedł jako pirat przez dziewiąte wrota do fabryki czekolady, ocierając się o transcendencję (pomijając fakt bycia jeźdźcem bez głowy z piekła rodem), nie może przecież pozostać normalny, a już tym bardziej nie powinien zajmować się konfernasjerką. Jako aktor mocno zaangażowany w swoje wcielenia, pozostający profesjonalistą na grządce, którą ten obecnie zszokowany świat mu wyznaczył, nie może być teraz przez ów potępiany. To zupełnie nie trzyma się kupy.
Tym samym stwierdam, że mnie tam się podobało, jak rozchichrany potarganiec wyszedł przed sztywne jak świce, woskowane postaci i oddtańczył swój... że się tak wyrażę... stosunek do sytuacji.
Istnieje również opcja, iż spadło zapotrzebowanie na jego usługi artystyczne, jednak wątpię, by przy zasobie zasobów jakie posiada miało to jakiekolwiek znaczenie.
Tym samym proponuję wszystkim, którym zaproponowano udział w wiecach powyborczych i konferencjach prasowych jako wodzirej, komentator, zapowiadacz, gość specjalny, czy ekspert, by się potargali i lekuchno znietrzeźwili.
Po raz - łatwiej przełknąć taką imprezę, a po dwa - nikt nie będzie pamiętał kto wygrał statuetkę.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
