Pani Irena Lasota ogłosiła urbi et orbi, że gotowa jest stanąć do walki w obronie wolności słowa. Wolności słowa krępowanej i tłamszonej przez Adama Michnika. Gotowa jest stanąć do walki w imię standardów rzetelnej polemiki - taki jest sens jej wypowiedzi.
W dyskusji pod wpisem pani Lasoty niejaki Antykrytyka (jak sam się przyznał, użytkownik wielu nicków) zarzucił mi, jakobym insynuował Jarosławowi Kaczyńskiego skłonności homoseksualne, oraz jego, Antykrytykę, o tychże skłonnościach J. Kaczyńskiego przekonywał. Pani Lasota wycięła moje odpowiedzi na insynuacje Antykrytyki, natomiast same te insynuacje pozostawiła. Uzasadnienie pani Lasoty
"usuwam komentarze, ktore sa nie na temat, glownie krotkie uwagi miedzy samymi polemistami, ktore nie moga byc ciekawe czy zrozumiale dla nikogo poza nimi. Zostawiam ich merytoryczne uwagi. Przepraszam, ale wlasnie ze wzgledu na niezrozumiale tasiemce na moim blogu wycofalam sie jakis czas temu z Salonu. Teraz wracam i - przepraszam - troche wycinam."
Rozumiem, że, zdaniem pani Lasoty, insynuacje Antykrytyki pod moim adresem są "merytoryczne", natomiast moja na nie odpowiedź - już merytoryczną nie jest, i należy ją skasować. Piękny komentarz do gromkich deklaracji pani Lasoty w obronie swobody wypowiedzi i rzetelności w polemikach.
Czy małostkowe zachowanie pani Lasoty ma związek z tym, że w dyskusji pod jej wpisem okazałem się być jej oponentem?
Inne tematy w dziale Rozmaitości
