Jak to jest możliwe, że partia rządząca, która notuje porażki na każdym kroku posiada aż takie poparcie społeczne? Nie straszne są jej afery, kryzys, niemoc w kwestii katastrofy smoleńskiej, czy niekorzystna umowa gazowa z Rosją.
Wielu powie, że jest to wina przychylności mediów, dobrego public relations, monitoringu nastrojów społecznych, czy nieobiektywnych sondaży.
Po części zgodzę się z powyższymi argumentami, ale czy nie są to tylko wątki poboczne, zadajmy pytanie gdzie znajduje się sedno problemu?
Współczesna polityka odbiegła od merytorycznego przedstawiania problemów kraju, z drugiej strony nie stawia na fachowość polityków. Polityka stała się produktem sprzedawanym przez partie wyborcom. Partie, politycy stali się celebrytami naszych czasów. Ich rola z mężów stanu spadła do poziomu występów w tańcu z gwiazdami, czy rozgrywania meczu z dziennikarzami. Polityk nie zajmuję się już uprawianiem polityki, czyli nie podejmuje działań dla dobra społeczeństwa. Nowoczesny polityk uczestniczy w wydarzeniach, które przysparzają mu popularności: pojawia się na salonach, uczestniczy w wydarzeniach charytatywnych, nawet bierze udział w akcjach ratunkowych wypadków autobusowych.
Odwróciły się role, nasze państwo stało się wielkim spektaklem medialnym, w którym rozwiązywane są problemy doraźnie bez patrzenia perspektywicznego, bez planu i wizji dla przyszłości Polski.
„Nie ważne co mówić, ważne żeby mówić, ważne żeby istnieć w mediach”. To dzisiejsze kredo polityki stało się smutnym faktem, które ciężko będzie zmienić. Wykreowanie wizerunku człowieka o cechach polityka idealnego stało się w głównej mierze celem dzisiejszej polityki. Następnym składnikiem tej układanki jest zastępowanie problemów ważnych takimi, które zajmą opinię publiczna np. sprawa krzyża zamiast podatków, dopalacze zamiast umowy gazowej, czy deficytu budżetowego itd.
Społeczeństwo zmęczone po całodziennym dniu pracy chętnie widzi mix ogłupiających informacji zamiast zastanowić się do czego zmierzamy, jak długofalowo zaradzić problemom naszego kraju.
W tym samym tonie prowadzą politykę partie opozycyjne. Koncentrują się na doraźnej walce z frakcją rządzącą nie przedstawiając alternatywy. Jak sprawić żeby ludzie chcieli na nowo uczestniczyć w życiu publicznym? Czy wszystkich ogarnęła niemoc, stagnacja.
Zastanówmy się, czy jest możliwość zmiany wizerunku polityki, polityków, czy chcemy żyć papką medialna, czy każdy krok polityczny choćby słuszny stanie się powodem do sporów?
Powyższa analiza nie jest złowrogą wizją dzisiejszej sceny politycznej, lecz faktem. Dopóki nie odwrócimy biegunów wartości nie jest możliwe przywrócenie normalności.
Takie idee jak dobro publiczne, praca dla społeczeństwa, patriotyzm nowoczesny, polityka historyczna są pustymi sloganami same w sobie. Musimy rozwinąć te koncepcję, zacząć budować nową elitę u podstaw. Celebryci polityczni skażeni komunizmem, walką ze sobą, sporami mogą być dla nas przykładem jak nie prowadzić polityki.
Pisząc to mam nadzieję, że nasze stowarzyszenie „Studenci dla Rzeczpospolitej”, stanie się pewnym zalążkiem nowej nowoczesnej myśli politycznej. Ucząc się myśleć politycznie, odrzucając pewne złe wzorce możemy przyczynić się do poprawy funkcjonowania społeczeństwa w życiu publicznym. Nawet kłótnie i spory ideologiczne są sprawdzianem dla nas, czy nie popełnimy podobnego błędu, który niszczy nasz naród poprzez obustronny antagonizm. Wypracowanie nowego nie sztucznego języka, tworzenie nowych koncepcji społeczno- politycznych powinno stać się naszym nowym celem, a nawet obowiązkiem.
Mateusz Kalita
