Jednym z największych obciążeń systemów zdrowotnych na całym świecie są wydatki na leki. Pieniądze te idą na konta wielkich koncernów farmaceutycznych. Niestety maksymalizacja zysków tych koncernów prowadzi do niekorzystnych dla nas wszystkich konsekwencji:
1. Najbardziej opłacalne są lekarstwa na choroby, które trapią mieszkańców krajów rozwiniętych. Wynikiem tego jest względnie niewielki postęp w wynajdowaniu leków na choroby tropikalne.
2. Mało opłacalne jest wynajdywanie leków na choroby rzadkie. Kuracja takim specyfikiem musi być bardzo droga, by była zyskowna.
3. Bardziej opłacalne od wynajdowania nowego leku jest przedłużanie długości trwania praw do produkcji leków i lobbowanie (korumpowanie) w tym celu u urzędników.
Aby uzdrowić obecny system należy rozdzielić działalność koncernów farmaceutycznych na dwie części. Pierwsza dotyczyła by wynajdowania leków, a druga produkcji. Nie byłaby to żadna rewolucja. Zauważmy, że firmy ubezpieczeniowe nie mogą pod jednym szyldem udzielać ubezpieczeń życiowych i majątkowych. Infrastrukturę oddziela się od usług w sektorze telekomunikacyjnym, kolejowym czy internatowym.
Wynalezione leki powinny być odkupione przez międzynarodową organizację, np. WHO. Potem ta organizacja powinna wydawać producentom licencje na produkcję leków. Takie licencje dla najbiedniejszych krajów mogłyby być bezpłatne. W ten sposób mielibyśmy w całym sektorze farmaceutycznym sytuację jak w sektorze leków generycznych.
Taka organizacja musiała by skupiać największe kraje na świecie i koordynować działania w celu rozwiązywania głównych problemów zdrowotnych świata. Na takiej operacji zyskaliby wszyscy i uratowano by kilkaset milionów ludzi w najbiedniejszych krajach.
