Na doświadczeniach człowiek powinien się uczyć. Jestem ciekaw czy na doświadczeniach gruzińskich polskie władze będą się w stanie czegoś nauczyć. Nurtuje mnie też wiele innych pytań, które przychodzą z różnych zakamarków mojego umysłu. Jak my zareagujemy na ewentualny atak wielkiego brata. Czy będziemy walczyć, czym byśmy mięli walczyć? Faktem jest, że pierwsza w kolejności jest Ukraina. Ale gdy dojdzie do tego ataku jak na to spojrzą nasze władze, jak zareagują?
Jest także wiele kolejnych nurtujących mnie pytań. W jaki sposób pomogą nam sojusznicy zza zachodniej granicy. Gruzinom "pomogli" bardzo, że aż strach. Takich sojuszników co pomogą tyle co, nie przymierzając, Zimbabwe nam nie trzeba. O gorszych scenariuszach nie wspominając.
Wiadomym jest, że amerykanie są nam potrzebni, ale amerykanie maja interesy. Nie można polegać tylko na nich. Co zrobimy w Polsce gdy dojdzie do odwiedzin kolegów ze wschodu(północy właściwie). Gdy koledzy zwalą nam się bez zapowiedzi, że tak się wyrażę, gremialnie i do tego w mundurach?
Dyplomacja dyplomacją, ale co zrobić z czołgami, z samolotami, z żołnierzami którzy będą do nas strzelać? Jak będziemy bronic swoich rodzin, domostw? Nie zapominajmy, że mimo wielkiego rozwoju techniki i wszechwiedzy rządu to nadal to są priorytety podczas wojny. Bo na współczesnych wojnach to nadal ludzie zwykli giną najczęściej.
Gdzie schować rodzinę, jak się bronić? Jak zdobyć pożywienie, jak strzelać(nie byłem w wojsku, nie umiem), jak zakładać miny? Śmieszne? Ale tak nadal prowadzi się wojny! Wojny w których "zabawa" polega na tym by zadać jak największe straty przeciwnikowi a samemu stracić jak najmniej.To brzmi jak gra komputerowa. Chciałbym powiedzieć dosadniej - po prostu zabić, zlikwidować przeciwnika. Jak trzeba zastrzelić, zagłodzić, rozwalić głowę, spalić. Po prostu zniszczyć. To ciągle na tym polega!
Co mamy zrobić gdy nie mamy broni? A oni przecież mają jej sporo.
Dlaczego nie mamy broni!!!? Dlaczego nic nie będziemy w stanie zrobić jak nas będą bombardowaniami wyzwalać?
Właściwie tak piszę tyle pytań bez odpowiedzi i głowie się, co my do cholery robimy, a właściwie nie robimy.
