Wszyscy* wiedzą, że żyjemy w warunkach dzikiego kapitalizmu,źli wyzyskiwacze gnębią prosty lud, nędze zaś sprowadził na Rzeczpospolitą neoliberalizm.
Dlatego też dane prezentowane przez Bank Światowy muszą być kłamstwem. Jak inaczej wytłumaczymy fakt, że zakładanie firmy trwa u nas ponad miesiąc (dla porównania- prawie dwa razy dłużej niż w Szwecji), w czasie trwania którego inwestor musi się użerać z urzędnikami, przepraszać, że żyje i coraz bardziej żałować, że przyjechał/urodził się w tym śmieszno-strasznym kraju między Rosją a Niemcami. Jak wytłumaczyć fakt, że zdobycie wszystkich zezwoleń potrzebnych na wybudowanie fabryki trwa 322 dni, podczas których przechodzi się 25 procedur urzędniczych, inaczej rzecz biorąc- 25 okazji do dania w łapę.
Długi egzekwuje się u nas trzy lata (ot, akurat na tyle długo by pożyczkodawca zdążył zbankrutować), podobnie źle przedstawia się sytuacja postępowań toczących się przed sądami pracy.
Aha- pozycja Polski w rankingu ogólnym pogarsza się. Jesteśmy na 75 miejscu. Maleńka, startująca w trudniejszej sytuacji, Litwa- na 16.
Wielu ekonomistów twierdzi, że co najmniej równie ważne co obniżanie kosztów pracy i podatków jest zmiana prawa- tak, by Polska nie była Dzikim Zachodem, krajem w którym wielcy mogą obchodzić krepujące ich biurokratyczne więzy, maluczcy zaś muszą poddać się etatystycznej polityce Państwa. Największe niebezpieczeństwo tkwi w źle działających sądach- panująca tam inercja sprawia,że postrzeganie Polski jako państwa prawa, w którym jest ono szybko i efektywnie egzekwowane jest tylko marzeniem. A to ma już bardzo wymierny wpływ na gotowość do inwestowania w Polsce przez zagranicznych przedsiębiorców. W końcu niemożność odzyskiwania ewentualnych długów (także powstałych w sytuacji, w której odbiorca nie płaci za otrzymany towar dostawcy) czyli przewlekłe, kosztowne procesy w sądach pracy sprawiają, że naszą jedyną zaletą staje się tania siła robocza.
A ta emigruje w zastraszająco szybko do Wielkiej Brytanii...
*czyli tak naprawdę- nikt :)
