Czym żyje Polska? Frustracjami pisarki Malanowskiej. Kiedy rozliczyła się z wydawnictwem za ostatnią powieść, stwierdziła, że nie chce się jej żyć. Posypały się bluzgi. Publicysta GW zauważył:

"Sprawa pączkuje i obfituje w zaskakujące zwroty akcji. Tłumy bojowników o sprawiedliwy kształt świata uznały, że skarga Malanowskiej to doskonała sposobność, by zaatakować potwora, którego każdy z nich w duszy nosi. A że każdy ma własnego, więc bitwa o tantiemy Malanowskiej rozsypała się na tysiąc potyczek i pojedynków. Jedni chłoszczą fantomy mitycznego "neoliberalizmu", inni walą w mizoginizm, jeszcze inni piętnują roszczeniową postawę literatów, którzy ponoć domagają się Bóg wie czego."

Podzielam tę opinię W. Maziarskiego.

Autor napisał:

Na przykład Krzysztof Varga - sam pisarz - wytknął Malanowskiej, że Joyce ślęczał nad "Ulissesem" dłużej niż ona nad "Klarą" i że prawdziwy twórca nie pisze dla hajsu. Wśród uwag, jakie wypowiedział, wiele było słusznych, lecz tę słuszność unieważnił ton wyższości wobec młodszej koleżanki po fachu. Zasadnie więc wytknął Vardze Ignacy Karpowicz (też pisarz): "Nie lubię, gdy silniejszy wali w słabszego. I racja nie ma tu nic do rzeczy, bo przecież nie zawsze racja stoi po stronie słabszego".
Gdyby na tym Karpowicz zakończył - miałby rację. Ale on też musiał dopaść swojego potwora, więc zaatakował Vargę za mizoginię. Gdzie tę awersję do kobiet dostrzegł, wie tylko on sam. No, może jeszcze wie to publicystka Hanna Gill-Piątek, która też uważa, że Malanowska cierpi z powodu płci. (...)

To ja jednak wolałbym, żeby zamiast dawać Malanowskiej zasiłek, skłonić Krytykę Polityczną, by zapłaciła jej godziwe honorarium.
Natomiast dla uczestników debaty publicznej z pozostałych obozów ideowych mam pracę domową. Proszę wskazać, w jaki sposób przypadek Malanowskiej można wykorzystać jako argument w sporach na temat:

a) ochrony życia poczętego;
b) zakazu handlu w niedzielę;
c) wejścia Polski do strefy euro.

Można wspomnieć jeszcze o Piątku (GW, KP) i jego "kompleksie Witkowskiego", który przy okazji "sprawy Malanowskiej" zaatakował pisarza-homoseksualistę za jego twarz "mopsa" i homofobię! Przy okazji popisał się niezdarną manipulacją insynuując, że Witkowski włączył się do tej kuriozalnej debaty(Witkowski najwyraźniej mówi Malanowskiej: goń się. /T. Piątek/).

Wspomniane przez Maziarskiego "zwroty akcji" rzeczywiście były obfite. Zaliczyć należy do nich poniedziałkową debatę w teatrze Studio, podczas której Malanowska pokajała się i wygłosiła pean na temat doskonałej współpracy z Wydawnictwem Krytyki Politycznej.

Zatem - albo dostanie godziwe honorarium(WKP zrobiło się głupio), albo zostanie po staremu(WKP wkurzona zagroziła zerwaniem współpracy). Nie znamy kulis tego "zwrotu akcji".