Zasadziłeś mnie Panie w cudownym ogrodzie,
kazałeś swemu słudze podlewać, nawozić,
nie usycham na słońcu i nie marznę w chłodzie,
lecz nie mogę dla Ciebie owoców urodzić.
Minął rok jeden, drugi, mija także trzeci,
tak bym chciało troskliwość Twoją wynagrodzić,
lecz choć wciąż na me liście ciepłe słońce świeci,
wciąż nie mogę dla Ciebie owoców urodzić.
Dałeś mi Panie wszystko, czego drzewu trzeba,
nie każdemu się przecież tak dobrze powodzi.
Korzenie prą ku ziemi, korona do nieba,
więc dlaczego nie mogę owoców urodzić?
Wszak kocham Ciebie Panie i wdzięcznością pałam,
myślenie, jak to drzewu, z trudem mi przychodzi,
nie mam pojęcia czemu, chociaż tak się staram,
wciąż nie mogę dla Ciebie owoców urodzić.
Na dnie lęku, że skończy się cierpliwość Twoja
błyszczy iskra nadziei, że może się zgodzisz
dać mi kolejną szansę rok następny, bo ja
bardzo pragnę dla Ciebie owoc wreszcie zrodzić.
Moje zainteresowania koncentrują się wokół nauk ścisłych, filozofii, religii, muzyki, literatury, fotografii, grafiki komputerowej, polityki i życia społecznego - niekoniecznie w tej kolejności.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
