Nieporozumienie towarzyskie

Czytam, słucham, oglądam.Nie staram się komentować bo i co?

Ja już u pana Igora - kiedy tylko była mowa o wspominaniu 30 rocznicy to przewidziałam - rocznica mogłaby się udać gdyby panna S została parę lat temu złożona do grobu.Może ktoś by przyniósł kwiatki, zapalił znicz, a może i nad grobem byłaby kłótnia, kto był jej ulubionym synem, a kto ją przedwcześnie do grobu wpędził.

A jak jest? Solidarność niestety żyje i już wiele lat temu Kaczmarski pisał o niej:

Co w niej jest, że każdy zraża się wielbiciel?
Co z imieniem jej się kłóci i pożyciem?
Że uboga? Że pyskata?
Że zbyt posunięta w latach?
Nieuczona? Pochodzenie robotnicze?

Po prostu jedni się z nią dawno rozwiedli, a teraz ma innych amantów.Każdy mówi co innego o powodach rozwodu.Ona - że ją zdradził i zostawił z drobiazgiem do odchowania.Nie płaci alimentów, wyrzucił z domu, musi mieszkać w lokalu socjalnym.Pierwszy mąż - że pije,zwąchała się z jakimiś menelami i trudno się mu dziwić, że ją zostawił.Każdy zostaje przy swoim zdaniu, ale czy można się dziwić, że rocznica ślubu skończyła się jak skończyła? Ja i tak się dziwię, że sobie nie dali po ryjach.Bo to oczywiście bardzo europejskie jak spotykają się wszyscy po przyjaznym rozwodzie.Ale ten rozwód do przyjaznych chyba nie należy a i my jeszcze nie jesteśmy europejczyjkami pełną gębą.Ale jeszcze wszystko przed nami...może za 10 lat będzie już wszystkim wszystko jedno?

Tylko czy pies z kulawą nogą przyjdzie na rocznicę?