Pożegnanie Słowianki to rosyjska pieśń powstała podczas wojen bałkańskich w roku 1912. Stała się bardzo popularna podczas I Wojny Światowej a potem podczas wojny domowej w Rosji, kiedy śpiewały ją oddziały Białych. Tu możemy zobaczyć jak śpiewa ją we Wrocławiu dzisiejszy chór Armii Rosyjskiej.
Jeżeli melodia wydaje się Państwu znajoma – to dobrze sie wydaje, albowiem podczas II Wojny Światowej trafiła do polskich oddziałów partyzanckich gdziedopisano do niej polskie słowa „Rozszumiały się wierzby płaczące”i w tej wersji jest w Polsce śpiewana po dziś dzień przy ogniskach i na obozach harcerskich.
Ale to nie jest koniec historii tej melodii.
Po wojnie żydowscy uchodźcy zawieźli partyzancką melodię do Palestyny. A ponieważ Izrael to kraj – w sensie mentalnym i kulturowym – w gruncie rzeczy słowiański – więc stała się tam niezwykle popularna. A gdy w roku 1948 wybuchła pierwsza wojna izraelsko-arabska napisano do niej słowa hebrajskie „Bin Gwulot” – „Między granicami”.
Izraelską wojne o niepodległość wygrało wojsko izraelskie śpiewające hebrajską wersję piosenki „Pożegnanie Słowianki/Rozszumiały się wierzby płaczące/Między granicami„.
Po upadku ZSRR rozważano wersję aby „Pożegnanie Słowianki” uczynić hymnem państwowym Rosji, na miejsce sowieckiego, ale pomysłu tego nie zrealizowano.
Inne tematy w dziale Polityka
