Najstarsza znana ludzkości piramida, została odkryta na górze Padang leżącej na wyspie Jawa w Indonezji. Podczas badań prowadzonych w 2018 roku natrafiono na pozostałości dawnej świątyni. Górna warstwa piramidy, została zbudowana około trzech tysięcy lat temu, natomiast wiek dolnej części, ma sięgać aż dziesięciu i więcej tysięcy lat.
Piramidy uważane powszechnie za symbol starożytnej cywilizacji egipskiej nie są wynalazkiem mieszkańców północnej Afryki ani tym bardziej czymś, co można było wznieść jedynie nad Nilem. Nowoczesne badania archeologiczne i geologiczne dowiodły, że podobne monumenty wznosili również ludy w Ameryce Południowej, między innymi Majowie czy Aztekowie, a także mieszkańcy Azji, jak np. Sumerowie czy ludy południowo – wschodniej części kontynentu.
Metody wykonywania zdjęć satelitarnych i radarowych oraz sondowania wnętrza Ziemi umożliwiły archeologom poszukiwania takich budowli i poznawanie ich charakteru. Niedawno geolodzy francuskiej firmy naftowej Maurel & Prom, działający właśnie takimi metodami, odkryli, że to, co wcześniej uważali za pokryte roślinnością wzniesienia na szczycie góry, to w istocie ruiny jakiejś budowli, a wzgórze samo w sobie jest budowlą. Za pomocą zdjęć radarowych i sondowania geologicznego naukowcy ujawnili, iż korytarze we wnętrzu struktury rozciągają się daleko w głąb wzniesienia.
Do odkrycia doszło przypadkiem, podczas badań zbocza jednego ze wzgórz na zachodzie wyspy. Starożytną budowlę od wieków skrywało wnętrze góry. Dzisiaj znana jest jako Gunung Padang i archeolodzy mają wiele powodów, by przypuszczać, że jest to najstarsza, wciąż istniejąca na świecie piramida. Znane od początku XIX wieku megalityczne miejsce Gunung Padang w Indonezji znajduje się ok. 120 km od Jawy i od dawna jest uważane za starożytny nagrobek zbudowany z dużych skał wulkanicznych zwanych andezytem bazaltowym. Okazuje się, że historia tego miejsca jest znacznie bardziej fascynująca. Naukowcy twierdzą, że kompleks nie obejmuje tylko wierzchołka góry, ale także dotyka jej zboczy, zajmując powierzchnię co najmniej 15 hektarów. Część zawierająca megality jest zbudowana na starszych skałach, co sugeruje, że góra tak naprawdę jest najstarszą na świecie budowlą przypominającą piramidę.
Przed przedstawieniem takich wniosków zespół kierowany przez geofizyka Dannyego Hilmana Natawidjaja z Indonezyjskiego Instytutu Nauk zastosował radar penetracyjny (GPR) wykorzystujący sygnały radiowe wysokiej częstotliwości przesyłane w głąb podłoża w celu poznania podpowierzchniowej struktury, tomografię sejsmiczną, oraz obrazowanie 2D i 3D. Uczeni przeprowadzili także tradycyjne wykopaliska archeologiczne i wykonali wiercenia geologiczne, aby pobrać próbki rdzenia. Ich prace sugerują, że odkryte struktury są nie tylko powierzchniowe, ale zakorzenione znacznie głębiej. Biorąc pod uwagę warstwy i ich kształt, specjaliści nie mają złudzeń, że nie jest to naturalna struktura i z pewnością została wzniesiona przez człowieka. Sam kompleks, miał powstawać przez tysiąclecia, a każda kolejna warstwa reprezentuje różne okresy prehistoryczne. Diagramy struktury wskazują, że istnieją cztery warstwy, które zostały zbudowane jedna po drugiej.
Na samym szczycie, znajdowały się filary ze skał bazaltowych obramowujące schodkowe tarasy. Inne układy skalnych kolumn tworzyły ściany, ścieżki i pomieszczenia. Najświeższa z odkrytych warstw, ma około 3 500 lat, druga warstwa kolumn skalnych ma od 7500 do 8300 lat. Trzecia warstwa, rozciągająca się na 15 metrów pod powierzchnią, ma ponad 9 000 lat, z kolei czwarta, najbardziej dyskusyjna czy jest pochodzenia sztucznego, może mieć nawet 28 000 lat.
Odkrycie zostało szczegółowo opisane w 2018 roku, podczas spotkania AGU 2018 Fall Meeting. Badacze zaprezentowali wówczas swoje tezy i ogłosili, że Gunung Padang, nie jest wzgórzem, a raczej warstwową serią starożytnych struktur z fundamentami sprzed około 10 000 lat. Naukowcy pod kierunkiem geofizyka Danny'ego Hilmana Natawidjaja sugerują, że starożytna piramida mogła pełnić funkcje sakralne.
Prace Natawidjaja spotkały się jednak z pewnymi kontrowersjami ze strony innych archeologów. Desril Riva Shanti, szef Centrum Archeologicznego w Bandung, stwierdził, że jego kolega wysunął pochopne wnioski na podstawie nikłych dowodów. Pojawiły się także głosy, że metody wykorzystane przez zespół nie są wystarczające. Wielu archeologów zapowiedziało przeprowadzenie własnych badań z wykorzystaniem precyzyjniejszych narzędzi.
Choć badania i teorie zaproponowane przez Natawidjaja nie zostały potwierdzone, z pewnością Gunung Padang jest znacznie bardziej fascynujące niż dotąd przypuszczano.
za: innemedium.pl; historykon.pl; geekweek.interia.pl; nauka.rocks
