Po omówieniu energetyki wiatrowej w świecie przyszła kolej na fotowoltaikę. Opisanie wykorzystania energii słonecznej w świecie jest dla mnie najtrudniejsze. Energię elektryczną pozyskuje się obecnie nie tylko z paneli fotowoltaicznych ale także w słonecznych elektrowniach cieplnych. Panele w większości są instalowane na sztywno lub na urządzeniach pozwalających panelom ustawiać się twarzą do słońca od wschodu do zachodu i od niskiego do najwyższego położenia na niebie, co istotnie zwiększa ich wydajność. Trudno mi ocenić czy zawarte w statystykach BP dane uwzględniają wszystkie instalacje prosumenckie produkujące prąd i grzejące wodę, tak popularne w Polsce. Z wyjaśnienia BP wynika, że dane dotyczą miejsca produkcji (kraju) bez przepływów granicznych. W przypadku energetyki wiatrowej statystyki obejmują konsumpcję, przy energetyce słonecznej - produkcję w granicach danego kraju.
W puli wytwarzania energii ogółem energetyka słoneczna jest gałęzią młodszą od energetyki wiatrowej. Widać to na wykresach, od których zacznę dzisiejszą bardzo zgrubną analizę.
Podobnie jak przy wiatrakach pokazałam na wykresie produkcję całkowitą w świecie, w Europie oraz w Polsce, której maleńka (plamki na podłodze) produkcja zawarta jest także w danych z Europy i świata. Produkcja energii ze słońca stanowiła w 2017 r. 39,4% konsumpcji energii z wiatru w 2017 r. Istotny wzrost produkcji następuje w ostatnich 5 latach, w których prym wiedzie głównie Azja. Zmiana lidera widoczna jest dobrze na drugim obrazku. Europa dominowała w produkcji energii, głównie z fotowoltaiki do roku 2013, z udziałem ponad 50% produkcji światowej. Od roku 2014 szał fotowoltaiczny ogarnął Azję, głównie Chiny. W 2017 r. połowa produkcji pochodzi spoza Europy i Ameryki Północnej.
Dodatkowe dane ogólne dotyczące świata zawarte są w tabelach:
W pierwszej tabeli zestawione są dane sumaryczne z regionów wydzielanych w statystykach BP o produkcji energii w TWh, mocy w MW oraz obliczonego na ich podstawie współczynnika liczby godzin w roku przy pracy instalacji z pełną mocą znamionową. Wydajność sumaryczna instalacji energetycznych bazujących na promieniowaniu słonecznym są bardzo zróżnicowane, od 973 do 1944, przy średniej światowej 1108. Wysokie średnie występują w regionach z małą produkcją EE, np. Bliski Wschód, Afryka. Duży udział typowej fotowoltaiki jest nadal w Europie oraz w Azji z Pacyfikiem. W roku sprawozdawczym, 2017 wyprodukowały one 77% energii, co istotnie wpływa na średnią wydajność dla całego świata.
Druga tabela zawiera dane o produkcji z Polski, Europy i świata, czyli to co zostało zilustrowane na pierwszym wykresie w ostatnich dwóch latach. W ostatniej kolumnie podana jest produkcja z 2017 r. odniesiona do produkcji z 2016 r. = 100%.
W całej Europie produkcja wzrosła o 10%, w tym w UE o 8%, natomiast w Polsce o 33%. Podobne zróżnicowanie występuje w podziale na kraje OECD i na kraje spoza OECD. Reszta świata rozwija się trzy razy szybciej od krajów OECD.
Dla Polski nie ma w statystykach mocy instalacji Pv. Gdy przyjmiemy dla naszego kraju wydajność obliczoną dla Europy = 1088 h to uzyskamy szacunkową wielkość mocy rzędu 150 MW, co pasuje do informacji prasowych. Cytat z Gram w zielone:
Zrealizowany w 2017 r. wolumen przyłączeń oznacza, że do końca ub.r. największi operatorzy systemu dystrybucyjnego przyłączyli do swoich sieci już ponad 27,55 tys. mikroinstalacji, a ich łączna moc wzrosła do 155,52 MW.
Źródło danych
