„Obywatele do Senatu” czyli Unia Prezydentów Miast ogłosiła listy potencjalnych kandydatów. Mamy tu wszelkie odcienie wielkich entuzjastów jak i umiarkowanych zwolenników III RP różnych odcieni. Jedna wersja to podejrzenie, że mamy do czynienia z budową obozu prezydenta Komorowskiego. Ja sądzę, że pomysłodawcą tej inicjatywy jest raczej Grzegorz Schetyna. Prezydent Wrocławia musi się odwdzięczać za wsparcie w różnych sprawach – ostatnio Europejskiej Stolicy Kultury 2016.
Wśród kandydatów OdS największą grupę stanowią liberałowie krytykujący PO za zbyt mały liberalizm (np. prof.Krzysztof Rybiński, prof.Stanisław Gomułka, b.naczelny „WPROST” Marek Król). Są osoby skompromitowane jak senator Tomasz Misiak, specjalista od zarabiania na szkoleniu stoczniowców z likwidowanej stoczni. Mamy postkomunistów jak poseł z listy SLD Bogdan Lis czy prezydent Rzeszowa Tadeusz Ferenc. Na prawym skrzydle znalazł się Longin Komołowski – aktualnie bezpartyjny poseł z listy PiS a w przeszłości minister w rządzie AWS. Grzegorz Kostrzewa-Zorbas w 1993 r. był bohaterem rozdziału książki „Lewy czerwcowy” o polityce zagranicznej ale już os kilku lat jest związany z PO. To trochę jak w filmie „Szuflandia” – mamy krasnoludkizm wszelkich odcienia nawet z opcją pełnego wydania braci Grimm.
Dla mnie koncepcja wpływu Grzegorza Schetyny jest prawdopodobna od momentu powstania Polski Plus. Zaangażowanie prezydenta Dutkiewicza w inicjatywę budowy lepszej wersji PiS bez Jarosława Kaczyńskiego z pewnością było na rękę sekretarzowi generalnemu PO. Mówiono co prawda o wstrzymywanych inwestycjach ale temat szybko przycichł. Dutkiewicz wycofał się z inicjatywy gdy okazała się porażką. Z czasem wrocławscy politycy PO postanowili się wykazać aktywnością w swoim okręgu i inwetsycje zaczęły się pojawiać. Spektakularnym przykładem było przyznanie funduszy Wrocławowi tuż przed decyzją w sprawie tytułu Europejskiej Stolicy Kultury 2016.
W Polsce funkcjonuje idea tworzenia partii prezydenckiej za kadencji każdego lokatora Belwederu. Jednak jedyną umiarkowanie udaną próbę budowy swojej formacji podjął Lech Wałęsa. Z perspektywy dokonań Aleksandra Kwaśniewskiego te niewiele ponad 5% BBWR w wyborach 1993 r. nie wygląda tak tragicznie. Idea partii prezydenckiej Aleksandra Kwaśniewskiego zaistniała tylko w mediach. Inicjatywa samorządowców wygląda bardzo podobnie do BBWR – raczej z lewej strony, przypadkowy skład, pozornie brak wspólnego mianownika.
Osobiście nie wróżę sukcesu podmiotom wyglądających jak przystawka do PO. Zwłaszcza, że w tej inicjatywie nie ma wielu autentycznych samorządowców o innej opcji politycznej.
