Frywolniej o Sierpniu 80.... Pamięć ma też i taką stronę...

Co ma pamiętać kilkunastoletni gówniarz , uczeń liceum z Sierpnia 80 i karnawału „Solidarności” ? Niewiele… Audycje RWE słuchane przez rodziców,  „nienaturalne” zachowanie ludzi w kolejkach, to jak szarość PRL-u nabierała kolorów… Nawet jakby zebrać każdą , jedną dziesięciomilionową , historię członka „S” czy takich małolatów jakim i ja wówczas byłem ( grudzień 81 był okresem nagłego dorastania) to i tak nie ogarnie się całości tego czegoś czym była „SOLIDARNOŚĆ”…

Co ma zatem pamiętać kilkunastoletni gówniarz , uczeń liceum ? A no to co działo się w tymże liceum… Czyli próbę tworzenia samorządu uczniowskiego a raczej komiczną stronę tego zagadnienia.

Otóż przedstawiciele uczniów zostali zaproszeni na obrady rady pedagogicznej. Miały zostać przedyskutowane „najistotniejsze  uczniowskie problemy” : ilość klasówek w jednym dniu, „dzień bez zagrożenia”, kodeks ucznia , sposób wyłonienia samorządu i jego kompetencje…

Na drugi dzień rano , już po przekroczeniu progu szkoły było czuć , że coś się na Radzie wydarzyło, atmosfera była ciężka, nauczyciele (raczej nauczycielki ) nie odpowiadali nawet na uprzejme „dzień dobry”…

Co się wydarzyło ? Czy postulaty naszych przedstawicieli tak wzburzyły grono ? Sprawa okazał się być trochę bardziej skomplikowana…  Dziewczęca część naszej delegacji się odlaszczyła. Ponoć tak na maksa… Makijaż, ciuchy z Pewex, dekolt, perfumy etc…  Pamiętajcie jaką rzeczywistość wspominamy… Kobieca część grona pedagogicznego odmówiła ponoć jakiejkolwiek rozmowy,  określenie „ladacznice” nie padło ale ponoć było blisko… męska częscgrona była wyjatkowo małomówna i skromnie opuszczała wzrok... oskarżenie o brak szacunku i podważanie autorytetu szkoły zakończyło wspólne obrady….

Hmmm…. Czasami sobie to przypominam przechodząc koło gmachu jakieś szkoły…. Czy ta pamięć , starego już zgreda, nie jest dowodem na to , że bez tamtej „SOLIDARNOŚCI”  życie nie miałoby już takiego smaku.... ? :))))