Powrót amerykańskiego izolacjonizmu

Powrót amerykańskiego izolacjonizmu

 Jeszcze podczas kampanii prezydenckiej 1916 Wilson, schlebiając nastrojom społecznym, deklarował izolacjonizm i pacyfizm. Zaraz po zwycięstwie wyborczym polecił jednak zalanie mediów potokiem „newsów” – preparowanych przeważnie przez wywiad brytyjski – o barbarzyństwach Hunów (przysłowiowe „odrywanie rączek niemowlętom” itp.). Po półrocznym propagandowym ostrzale udało się tzw. Komisji Creela (Committee on Public Information) doprowadzić niemal do histerii wojennej w Ameryce i sfabrykowania społecznego przyzwolenia na przystąpienie do wojny przeciwko Rzeszy.

Wargi dotykające alkoholu nie dotkną naszych, głosi napis na transparencie.

W polityce wewnętrznej, Liga Walki z Saloonami osiągnęła sukces wprowadzając na terenie USA prohibicję, podkreślając przy okazji swoją determinację w walce z zepsuciem polityków, przemocą domową i potrzebę zniszczenia sił powiązanych z niemieckim przemysłem browarniczym.

USA w polityce zagranicznej wraca do izolacjonizmu, nie oznaczajacego jednak rezygnacji z gry w światowej orkiestrze. Interweniuje często w Ameryce Łacińskiej i na Dalekim Wschodzie obawiając się rozbudzonych ambicji japońskich.

W 1918 większość w Kongresie uzyskali Republikanie co wpłynęło na przewartościowanie polityki Wilsona. Uznano, że Liga Narodów staje się dla USA ryzykiem wyciągnięcia jej w konflikty, które jej bezpośrednio nie dotyczą. Z drugiej strony Amerykanie byli poirytowani brakiem woli Europejczyków spłaty długów zaciągniętych u nich na wydatki wojenne. W 1919 roku Senat nie ratyfikował Traktatu Wersalskiego i paktu Ligii Narodów.

Izolacjonizm USA pociągnął za sobą rezygnację z gwarancji bezpieczeństwa złożonych w 1919 wraz z Anglią Francji. Pozostawiona samej sobie Francja rozpoczęła poszukiwanie sojuszników w Europie centralnej. W 1920-1921 Czechosłowacja, Jugoslawia, Rumunia w obawie przed odrodzeniem Austro-Węgier utworzyły Małą Ententę. Francja traktowała również Polskę jako sojusznika uprzywilejowanego. Niemcy zaś skupiali się na poszukiwaniu i wzmacnianiu różnic wśród sojuszników i odbudowy tradycyjnych relacji rosyjsko-niemieckich, których efektem stało się Rapallo, podstawa przyszłego porozumienia z sierpnia 1939 roku.