Oświecenie wszystko zmieniło. Koniec. Z wiarą na wiarę. Teraz rozum miał ludziom odpowiadać, ich pouczać. To dlatego, pojawiły się "prawa obywatelskie", to dlatego wszyscy mieli mieć prawo wyboru władzy, bo człowieka, gdy oświecić, wtedy on rozumie i wtedy może rozsądnie wybierać, to, co dobre.
Z rozumieniem związane jest bardzo swoiste odczucie, można je określić jako odczucie radości - "Tak rozumiem!" - powie ktoś z głęboką satysfakcją. Potrzeba rozumienia jest wpisana w strukturę mentalną i psychiczną człowieka, w jego bio-chemiczno-dziedziczne uwarunkowania. Ale oświecenie w jednym się pomyliło, rozum wyjaśnić może przyczyny zjawisk i procesów, rozum podpowie jak osiągnąć założony cel, dotrzeć do obranego, pożądanego stanu. Rozum jednak nie podpowie, co powinno być celem, do czego powinno się dążyć, stąd z rozumu nie da się wywieść ani uniwersalnej ani bezpiecznej w długim okresie etyki i moralności.
Katastrofa oświecenia to ludobójstwo wojen światowych i rewolucji, które miały przynieść postęp. W bitwie pod Sommą jednego dnia, w którym Alianci nacierali na pozycje niemieckie do piachu poszło 100 tysięcy żołnierzy alianckich. Pola śmierci w Kambodży dowodzonej przez oświeconego na Sorbonie PolPota. Zbrodnia sowiecka na Ukrainie, gdzie w apogeum na targu można było kupić części człowieka do jedzenia. Rewolucja kulturalna Mao. Czczenie rozumu zakończyło się w sposób nie pozostawiający wątpliwości, że nie da się na wyłącznie na nim budować życia. Oświecone masy ludzkie - Niemcy byli bodajże jedynym w Europie w 1939 roku, całkowicie piśmiennym narodem - wydały z siebie potworne owoce. Rozum był sprawny, w czynieniu zła.
Więc rozum został odrzucony. Pierwotnie ludzi sądzili, że chodzi o życie swoim życiem. Z daleka od wszelkich wielkich idei. W rzeczywistości chodziło o życie uwolnione od realnego rozumienia rzeczywistości. Brak rozumienia to wolność. Ignorance is bliss. Nie ponosisz odpowiedzialności. Wszystko wolno, co władza nie zakaże. Zabrania się zabraniać. I co najważniejsze, już ani wiara, ani rozum, człowieka nie krępuje. Bo człowiek - zgodnie z anty-oświeceniem, to jest post-modernizmem - sam - i to każdy indywidualnie - określa, co jest dla niego prawdą.
Dlatego właśnie, aby uwolnić ludzi od rozumienia, media, eksperci, władze, politycy, nieustannie sączą bełkot. Człowiek myśli słowami, dlatego słowa są przedmiotem agresji, celem niszczenia. Gdy nie masz słów, to nie możesz myśleć racjonalnie, nie możesz rozumieć. Zostaje ci bełkot, z którym musisz się identyfikować. Zostaje ci ból braku rozumienia, który musisz zniszczyć poprzez emocjonalne przywiązanie do kalekich wytłumaczeń, które przyjmujesz od proroków z ekranów.
Nie wiesz, co to jest pandemia. - To jest to, co powiedzą, że jest w mediach - odpowiesz. - Przecież wszyscy to wiedzą - uzasadnisz z cieniem lęku i rozpaczy, bo przecież nie wiesz, sam z siebie, nie potrafisz uzasadnić, sam z siebie, bez mediów, bez ekspertów, że jest pandemia lub wcale nie, nie jest. Jesteś całkowicie zdany na monitory, które wyświetlają wprost do twojej głowy "prawdy" o świecie. Szczytem niszczenia rozumienia ludzi jest "wokeizm". - Kto to jest kobieta? - pyta Matt Walsh w swoim filmie wykładowcę uniwersyteckiego. - To jest ktoś, kto uważa się za kobietę - odpowiada naukowiec. - To znaczy, za kogo? Kim jest kobieta - kontynuuje swoje pytanie autor filmu "What is a Woman?". Serio? - Nie ma dzisiaj odpowiedzi, bo prawdziwe odpowiedzi kończą się zawsze wskazaniem na nieredukowalny i obiektywnie weryfikowalny element poznawanej rzeczywistości. Właśnie na to wskazuje film Matta Walsha, na utratę odniesienia do rzeczywistości, na koliste - czyli odnoszące się do samego siebie - wyjaśnienie słowa kobieta. I... ludzie to przyjmują.
Nie chodzi tu jedynie o konkrety. Chodzi o pewien "stan umysłu", co też dobrze sygnalizował w "1984" George Orwell. Dwumyślenie, a więc odczuwanie satysfakcji z łączenia ze sobą sprzecznych wzajemnie tez, opinii i poglądów. Ignorancja, która jest błogosławieństwem.
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
