Pisarz Eli Barbur w swoim wpisie w s24 Za łeb UNESCO przyznaje się do dość szablonowego upodobania polegającego na wyszukiwaniu, jak to formułuje, żydowskiej przeszłości małych miasteczek w Polsce. W Jego oldskulowych usteczkach (że użyję takiego sformułowania miast pisac o klawiaturze, której nigdy nie widziałem) prawie już Mędrca Syjonu, tzw. żydowska przeszłość nie może dziwić prymitywnego tubylca, zwanego jeszcze tu i ówdzie Polakiem. Wszak miasta i miasteczka w Polsce (a także barburowskie 'małe miasteczka'), tak - 'w Polsce', a nie 'polskie', mają przeważnie przeszłość - a to niemiecką (na ziemiach zachodnich i północnych), a to ukraińską (na wschodzie i południowym wschodzie), a to białoruską czy litewską (na północnym wschodzie) - no a poligeograficznie, i przede wszystkim, mogą lub mają przeszłość żydowską.
Szablonowe upodobanie P. Barbura jest zatem ze wszech miar uzasadnione i podziwu godne. Także mając w pamięci niezwykle ciężki los Żydów w Polsce, cierpiących tutaj od ponad 1000 lat. Wszak nieźle powodziło im się na tych ziemiach jedynie wtedy, gdy były one okupowane przez przyjezdne hordy, czy to Iwana Groźnego, Chmielnickiego, saskie, ewentualnie pruskie lub rosyjskie podczas zaborów. W tych to krótkich okresach Żydzi w Polsce cieszyli się pełnym zakresem swobód i praw. Poza tym, od władzy polskiej, od zarania swojej obecności na tej niegościnnej ziemi, oczekiwać mogli jedynie prześladowań i pogromów, od Statutu Kaliskiego Bolesława Pobożnego, poprzez prawodawstwo Aleksandra Jagiellończyka czy Zygmunta III Wazy. Zatem w Polanii Żydzi odpocząć za bardzo nie mogli, jednak wbrew przeciwnościom postanowili masowo do tej nieprzyjaznej ziemi przybywać, tworzyć gminy i ubogacać ją swoją kulturą, a zaradnością rozwijać.
I chociaż zostali oni w Polsce przez tubylców ostatecznie unicestwieni, pozostawili po sobie ogromne dziedzictwo kulturowe, o które ktoś - bo przecież nie Polacy, ani nie Żydzi, których już tutaj nie ma - powinien się zatroszczyć. Ktoś, czyli centrala lewackich ideologii III świata, gniazdo zacofanego antysemityzmu palestyńskiego, zwana UNESCO. W końcu ten ktoś powinien zadbać o cudem ocalałe po polskiej nawałnicy, zabytki kultury żydowskiej pozostałe na rubieżach północnych dawnego państwa żydowskiego.
