Goście mojego bloga mogą wiedzieć o mojej traumie sprzed lat. Sygnalizowałam ją w kilku notkach. Nigdy jednak nie przedstawiłam pełnej wersji wydarzeń. Z wielu przyczyn, także prawnych.
Od zawsze kusiło mnie opisanie wydarzeń związanych z prowadzoną przez mnie i mojego męża inwestycją polegającą na wybudowaniu fabryki lodów w Baninie. Inwestycji prowadzonej na początku lat transformacji ustrojowej. Fabrykę sprzedaliśmy w 1993 roku koncernowi Unilever. O przyczynach, okolicznościach takiej decyzji piszę po raz pierwszy. W książce, której egzemplarz otrzymałam wczoraj z wydawnictwa Poligraf.
W poszukiwaniu finansowania miałam kontakt z biznesmenami, których nazwiska były powszechnie znane z pierwszych stron ówczesnych gazet. O powodzeniu inwestycji rzemieślników- właścicieli niewielkiej cukierni Roma w Gdańsku –Wrzeszczu pisano w Financial Times i polskich gazetach. Byliśmy z mężem pierwszymi rzemieślnikami w Polsce, pozyskującymi finansowanie z funduszu typu Private Eguity (Invesco Ceam.). Udana inwestycja oznaczała dla niektórych jedno; oni muszą mieć wielką kasę. Skutkiem była próba wymuszenia od nas pieniędzy. Brutalna. Z użyciem broni Magnum. Jak na ironię, bo nasz zysk z udanej inwestycji pochodził od producenta, którego do dziś sztandarowym produktem jest lód o tej samej nazwie. Nie mogłam więc książki nazwać inaczej jak Magnum
Książka jest dostępna w księgarniach internetowych. Np. w empiku: https://www.empik.com/ksi%C4%85%C5%BCki,31,s?q=magnum&qtype=basicForm&ac=true
Kiedy książka ukaże się w księgarniach i jakich- jeszcze nie wiem.
Od dzisiaj jest dostępna od ręki pod adresem tożsamym z opisanymi, dramatycznymi wydarzeniami. W restauracji Numero Uno(kiedyś lokal Cukierni Roma i Roma International) przy ulicy Bohaterów Getta Warszawskiego 1/3.
