Całym własnym jestestwem jestem za zmianami w sądownictwie i to... wcale nie czując się pokrzywdzonym.
Miałem sprawę i zapadł wyrok. Niekorzystny. Ale z powodu błędu proceduralnego, rozpoczął się na nowo, tym razem nie korenspondencyjnie. Odbyły sie trzy rozprawy których przebiegu nie będę opisywał- panienka w łańcuchach zachowała się jak prymitywny Ubek z lat 40-stych, jak prokurator a nie sędzia. Na wnioski obrońcy przerywała rozprawę i udawała się gdzieś po konsultacje. Chciała przesłuchać moją Mamę, wówczas żyjącą staruszkę ale po własnym pytaniu dowiadując się, że w pobliżu zamieszkania Mamy nie ma ciekawych sklepów, kpiąc z Jej adresu zrezygnowała.
Adwokat powiedział mi tak: " To babsko nie ma kwalifikacji do czyszczenia toalet"
Oczywiście odwołanie od wyroku, bo uzasadnienie spisane przez "babsko" nie wymagało niczego innego, niż prostej chłosty w kilku zdaniach, które sprokurował adwokat.
_____________________________
Po odwołaniu sprawa od nowa.
Tym razem, sam Prezes Sądu. Jakkolwiek by to zabrzmiało, tym razem czułem się komfortowo. Jako syn wybitnego prawnika, czułem, że mam do czynienia z wybitnym prawnikiem. Nie obrażał mnie, nie póbował poniżyć czy podeptać, jak ta od toalet. To było spotkanie dwojga ludzi na tym samym poziomie kultury, szanujących się wzajem.
Pan Sędzia podtrzymał wyrok "toaletowej" a ja tym razem zgodziłem się z nim. Przeprosił mówiąc, że nie ma innych regulacji w tej sprawie. Pożyczył mi pomyślności: " Wierzę, że pan zmierzy się z tym wyrokiem, korzystając z zasobów własnej inteligencji"
______________________________________
Ktoś powie: Co to za różnica, czy wyrok masz od "sprzątaczki", czy sędziego?
Wtedy mu odpowiem, że nie ma godności.
I że, gdyby moją sprawą od początku zajął się TEN Sędzia, nie byłoby sześciu spraw i inni czekający mieliby szybciej.
I że, po decyzjach ministra Ziobry, może jedna idiotka wreszcie zacznie myć kible, zamiast udawać Sędziego Polskiej Rzeczpospolitej!
Komentarze