Czym jest przyjaźń? Pytanie wydawałoby się oczywiste, napisano na ten temat całe biblioteki a jednak często mylnie jest utożsamiana ze swoimi przeciwieństwami. Być może łatwiej ją zdefiniować mówiąc czym nie jest. Jak słusznie zauważył mądry sceptyk, Michał z Górki nie wolno jej mylić ani z miłością ani też ze wspólnotą interesów gdyż te są zmienne a przyjaźń stała.
Miesza się jednak te trzy różne zjawiska nagminnie, ponieważ kres jednego bywa początkiem drugiego. Wspólny interes może prowadzić do głębokiego uczucia co zdarza się wielu tzw. małżeństwom z rozsądku. Oczywiście może być też i odwrotnie. Wiele związków zawartych z wielkiej miłości kończy się wzajemnym układem cementowanym przez wspólną kasę i dzieci.
W przeciwieństwie do miłości i wspólnoty interesów wokół których kreci się świat przyjaźń jest fenomenem niesłychanie rzadkim a tym samym bardzo cennym. Według Błażeja Paskala prawdziwy przyjaciel mówi nam szczerze co myśli o nas i naszym postępowaniu natomiast nie robi tego za naszymi plecami. Trudno się z nim nie zgodzić gdy pisze, że Niewiele byłoby przyjaźni, gdyby każdy wiedział, co przyjaciel o nim mów, kiedy go nie ma.Paskal przytomnie zauważa, że monarchowie często nie wiedzą co się wokół nich dzieje, ponieważ mówienie prawdy jest korzystne dla tego komu się ja mówi a niekorzystne dla tych, którzy ją mówią. Natura ludzka nie znosi prawdy a im wyższe stanowisko tym większa drażliwość w tym względzie.
Tylko ludzie prawdziwie wielkiego formatu tolerują tych, którzy bez względu na konsekwencje i własną korzyść mówią im jak się rzeczy naprawdę mają. Typowym przykładem może być wieloletnia przyjaźń Jana Pawła II i profesor Wandy Półtawskiej. Doszukiwanie się w niej czegokolwiek niewłaściwego świadczy jedynie o tym jak bardzo spodlały media. Być może bezinteresowna przyjaźń jest dzisiaj czymś tak zupełnie niepojętym, że interpretuje się ją w prymitywny sposób.
Krakowska lekarka pełniła specyficzną rolę nieformalnego i zaufanego doradcy papieża. To jej interwencja spowodowała odejście arcybiskupa Juliusza Paetza oskarżanego o molestowanie kleryków. Być może papieskie listy mogą rzucić światło na inne problemy z którymi boryka się polski Kościół na przykład kwestię współpracy duchownych z organami komunistycznego państwa. Wbrew poglądom niektórych hierarchów Kościoła takich jak tajny współpracownik „Filozof” z Lublina uważam, że ewangeliczna zasada o wyzwalającej mocy prawdy jest nadal aktualna. Wyciąganie na światło dzienne tych i innych problemów może spowodować kolejną antyklerykalną nagonkę ale w ogólnym rozrachunku opłaci się.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
