Burhardta Heima teoria warstw rzeczywistości

W notce tej przedstawiam moje nieudolne tłumaczenie z języka niemieckiego fragmentu wstępu z książki Horsta Willingmana "Grundriss der Heimschen Theorie", Resch Verlag, Insbruck 2002. Problem jest ten, że niemieckiego praktycznie nie znam w ogóle (no, mogę czytać ze zrozumieniem teksty czysto matematyczne, ale na tym się cała moja znajomość kończy) a temat mnie niezwykle ciekawi. Tłumaczyłem więc ze słownikiem na biurku, zgadując często sens, na wyczucie. Mogłem popełnić trochę błędów, niewłaściwie odczytać sens i treść. A jednak nie miałem wyboru. Ktoś kto zna niemiecki może zajrzeć do oryginału i mnie poprawić. W sumie jest to tylko pięć stron, które przetłumaczyłem.

W teorii Heima rzeczywistość jest klasyfikowana według stopnia organizacji. Jak widać z tekstu poniżej odpowiada to w pewnym stopniu ideom Gurdżijewa i Uspieńskiego, a także poziomom "gęstości" występującym w niektórych tekstach natury ezoterycznej. Myślę, że warto o tych sprawach podyskutować

Heimschen Theorie

Teoria Heima

1. Wprowadzenie

Ponieważ w teorii Heima często mamy do czynienia z terminami kompletnie nieznanymi, chciałbym podsumować najważniejsze pytania w postaci uwag wstępnych.

a) Co to jest teoria Heima?

Choć teoria Heima wychodzi poza ramy fizyki, jest to w zasadzie teoria czysto fizyczna, która obejmuje ogólną teorię względności A. Einsteina, prowadzi jednak dalej, mianowicie do kwantyzacji przestrzeni i ma na celu ujednolicenie fizyki.
Programem jest tu całkowita geometryzacja, czyli nie tylko mamy tu geometryzację przestrzeni i pola (jak u Einsteina), ale także fizyczne pole źródeł (cząstki) może być interpretowane geometrycznie.
Ta szersza perspektywa teorii Heima (przejście do R₁₂) pozwala również na wgląd w struktury trans-materii, zwłaszcza o ile wpływają one - coś, co wyraźnie odrzuca aktualna fizyka.

b) Z jakich środków korzysta teoria Heima?

a) Teoria Heima najpierw formułuje rozszerzenie czasoprzestrzeni R₄ o 2 dodatkowe współrzędne opisujące stopień organizacji procesów.
Dalej nakreśla ona podział świata na cztery poziomy istnienia: fizyczny, bios, psychika i pneuma. Tak więc pracuje ona z myślą, że istnieją pozamaterialne obszary rzeczywistości.
b) Używa on metod matematycznych rachunku tensorowego, rachunku różnicowego (Metron) i abstrakcyjnej teorii mnogości.

c) Do jakich wyników prowadzi teoria Heima?

a) Udaje się, przy pomocy pojęć Metronu i kondensacji, wskazać bardzo dokładne parametry fizyczne cząstek elementarnych Wynikają one z jednolitego podejścia. Wyniki (masy i liczby kwantowe) są tak dokładne, że mogą dziś być używane jako standard pomiaru w akceleratorach cząstek (DESY, CERN, itp.).
b) Następnie, pojęcie informacji prowadzi do wniosku, że naturalne prawa, które rządzą materialnymi zdarzeniami pochodzą z pierwotnego niematerialnego obszaru, co stanowi znaczne rozszerzenie widzenia świata (przejście do R₁₂).
c) To rozszerzenie pozwala, po raz pierwszy w historii fizyki, na określenie czasu życia cząstek elementarnych.

d) Co przeszkadza powszechnemu uznaniu teorii Heima?

Główną przeszkodą do pokonania jest to, że Heim wykracza poza czysto materialistyczny punkt widzenia. Trudność ta nie jest trywialna, ponieważ idea, że tylko to, co można empirycznie udowodnić może być przedmiotem obiektywnego dochodzenia, odpowiadała ogólnej potrzebie na początku ery naukowej w XVII-go wieku. Zamiana nadmiernie spekulatywnego myślenia w poprzedzającej ten okres scholastyce przez empiryzm doprowadziła do intelektualno-historycznego zwrotu. Gdy w XIX-tym wieku ludzie (Feuerbach, Marks, Haeckel, Darwin, itp.) przekształcili metodologię w ideologię, wszystko to, co niematerialne zostało odrzucone przez naukę. To stanowisko, w dużym stopniu, obowiązuje do dziś i jest bronione czasami wręcz fanatycznie.

Drugim powodem braku uznania są nadzwyczajne trudności matematyczne w przeliczaniu stwierdzeń Heima. Używał on wielu nowych pojęć, tak, że nawet matematycy muszą się ich uczyć i to nie bez trudności. Choć wyniki są weryfikowalne, jednak droga do nich jest często niejasna.