Życie jest serią problemów. Wolimy jęczeć z ich powodu czy je rozwiązywać? Tak pyta Scott Peck w „Drodze rzadziej przemierzanej”.
W czasie naszej wędrówki po manowcach i drogach mniej przemierzanych trafiamy na problem zjawisk paranormalnych. Znakomita większość środowiska naukowego jęczy gdy się o takowych zjawiskach wspomni. Czemu? Bo tak już zostali wychowani, tak ich nauczona, tak im wygodnie. Wygodniej jęczeć niż problemy rozwiązywać. Czemu nie należy się specjalnie dziwić. Bowiem są to problemy naprawdę trudne. Zwabiony podróżnik może z łatwością utonąć w bagnach, i wielu tak złamało swoje kariery i swoje życia. Ale tak to już z każdą przygodą. Mimo to, a może właśnie dlatego, ludzie latają na lotniach i wspinają się na skały.
By problem móc rozwiązać, dobrze jest wpierw się z nim dobrze zapoznać. W poprzednich notkach wspomniałem o materiałach konferencji „Quantum Physics and Parapsychology”, wspomniałem też o odtajnionych dokumentach Centralnej Agencji Wywiadowczej dotyczących jej dwudziestoletniego programu badań zjawisk paranormalnych. Większość z tych odtajnionych badań miała miejsce w ramach programu badawczego Stanford Research Institute (SRI) kierowanego przez fizyka Harolda Puthoffa. Jak jednak Puthoff zaznaczył w wywiadzie dla Elizabeth Lloyd Mayer , autorki książki „Extraordinary Knowing: Science, Skepticism, and the Inexplicable Powers of the Human Mind”:
First, you should know that many key documents are still classified—17,700 pages have been denied in full and 20,800 remain in review.
17,700 stron jest nadal opatrzone klauzulą tajności, a 20,800 jest wciąż na etapie sprawdzania co można w nich odtajnić.
Agencja Wywiadowcza to źródło wiedzy dość specyficzne. Celem jest szpiegowanie, a w tym oszukiwanie. Zatem do dokumentów odtajnionych należy podchodzić z ostrożnością. By jakiemukolwiek z tych dokumentów zaufać – trzeba mieć ważne powody. Z drugiej jednak strony warto sobie uświadomić, że aby kłamstwo mogło zostać sprzedane, musi być ubrane w szatę wiarygodności, a to się zazwyczaj robi mieszając, we właściwych proporcjach, kłamstwa z prawdą.
Dziś przedstawię kilka fragmentów jednego z odtajnionych dokumentów. Jest to sprawozdanie z omawianej przeze mnie konferencji. CIA posłało na konferencję swojego eksperta-agenta, fizyka, nazwisko nieznane. Fizyk ten, jak pisze w swoim raporcie, był na wszystkich wykładach, przestudiował wszystkie przedstawione na konferencji prace, a także osobiście rozmawiał z niemal wszystkimi autorami. Cały dokument jest do ściągnięcia z Czytelni CIA, z linku ma stronie129
https://www.cia.gov/library/readingroom/collection/stargate?page=129
Nie sądzę, by to sprawozdanie zawierało jakieś fałsze. W końcu jest to sprawozdanie z konferencji, która odbywała się w Europie i bez związku z amerykańskim wywiadem i wojskiem. Wywiad po prostu wysłał na konferencję „obserwatora” i ten donosi o swoich obserwacjach. Oto co między innymi donosi:
Stało się jasne, że nie ma obecnie żadnej adekwatnej teorii percepcji paranormalnej, teorii która by mogła zaproponować fizyczne podstawy tych zjawisk. Istniejące próby stworzenia takich teorii mają charakter spekulatywny, są niekompletne i, w najlepszym razie, bardzo słabo uzasadnione. Jednak niektóre z przedstawionych na konferencji idei mogą stanowić zarodek owocnych badań w przyszłości.
Nasz obserwator konstatuje, że fizycy nie mają pojęcia do zjawisk paranormalnych podchodzić. Nie ma żadnej spójnej teorii, zatem nie bardzo też wiadomo co i jak należy badać. Niemniej niektóre idee fizyków mogą iść w dobrą stronę.
Z prac teoretycznych najogólniejszą i bodaj najlepiej sformułowaną analizę możliwej bazy fizycznej ESP dał Costa do Beauregard. (…) Co prawda nie zaproponował żadnego konkretnego mechanizmu, jednak splótł teorię informacji z szeregiem znanych zasad fizycznych tworząc ramy w których może być rozumiane ESP.
Costa do Beauregard, jak możemy wyczytać z Wikipedii, to nie byle kto. Francuski fizyk kwantowy i relatywista, wybitny specjalistu od czasu i od teorii informacji, był studentem samego de Broglie'a.
Olivier Costa de Beauregard
W Wikipedii francuskiej możemy znaleźć więcej:
Hypothèse de causalité rétrograde
Olivier Costa a proposé le principe d’une causalité rétrograde, et y greffe la correspondance avec la psychokinèse, en se basant sur les éléments suivants ….
Interesowały go zatem podróże w czasie i psychokineza. Oczywiście miał na skutek tego i swoich krytyków. Ci jednak prezentowali argumenty irracjonalne – jak to zdarza się także niektórym krytykom na moim blogu. Strach przed nieznanym powoduje zanik zdolności racjonalnego wnioskowania....
Jedziemy dalej ze sprawozdaniem:
Puthoff przedstawił spekulacje dotyczące widocznych własności jego doświadczeń PK (z psychokinezą) które są w zgodzie z takim ogólnym obrazem. W samej rzeczy, jeśli istnieje jakiś wspólny mianownik dla tej części konferencji, która była poświęcona fizycznym aspektom zjawisk, to jest nim to, że aspekty teorio-informatyczne grają dużą rolę w ESP. Związek ten ma miejsce poprzez równoważność teorii informacji z fizycznym prawdopodobieństwem i jego rolą tak w teorii kwantowej jak i w makroskopowej entropii.
Ponownie pojawia się na scenie teoria informacji. Tej coraz więcej w fizyce. Któregoś dnia być może ilość przerodzi się w jakość i zajdzie rewolucja. Ale jeszcze nie dziś.
Choć zjawiska ESP poddano obszernej eksperymentalnej weryfikacji, to brak jest nadal zrozumienia podstaw percepcji poranormalnej. Materiały przedstawione na tej konferencji mogą stanowić jedynie skromny początek racjonalnej fizycznej interpretacji zjawisk paranormalnych.
No tak, „obszerna eksperymentalna weryfikacja”. Krytyk i obalacz będzie miał to w nosie. On wie z góry, jak Lavoisier, który wiedział z góry, że meteoryty to oszustwo i nieuctwo: kamienie nie spadają z nieba, bo w niebie nie ma kamieni.
Możliwością podróży w czasie, którą to możliwość rozważał Gerald Feinberg w swoim wystąpieniu, zajmę się w następnej notce. Można czy nie można? Różni fizycy mają tu różne zdania. Przy czym rozumowania krytyków są zwykle irracjonalne.
