Zazdroszczę Izraelowi

Azja przez wieki żyje z grabieży. Niegdysiejsze łupieżcze ordy tatarskie  mają już oczywiście inne oblicze i udoskonaliły wiele metod rozboju.

Dziś już  konny zagon tatarski nie napada na wieś uśpioną mając gdzieś za plecami  całą swą armię.  Dziś zagony azjatyckie mają swoje leże we wszystkich państwach Europy.

Postępowa opinia publiczna coraz bardziej humanitarna i coraz silniejsza  wobec swej lichej warstwy demokratycznych przewodników politycznych czy właściwie urzędników  (bo przecież nie autentycznych przywódców) - jest potężnym orężem przeciw śpiącej Europie.

Lewicowe szkoły, lewicowe partie, lewicowe stowarzyszenia i media są armią na stałe już zainstalowaną na terenie podbijanym,  a kilkutysięczne grupy demonstrantów - mobilne jak ongiś zagony tatarskie - gotowe są w każdej chwili do ataku.

Media całego świata mówią mi, że wyrażają one mój gniew wobec niszczenia pewnej rośliny, moje poparcie dla zboczeńców i przestępców, moje gorące zaangażowanie w odległy konflikt polityczny przeciw państwu, które ośmiela się być silne.

Ale tak się składa, że Izrael mi imponuje. To państwo, które ma oczy otwarte. Na terror światłej, humanitarnej, powszechnej, tolerancyjnej opinii publicznej odpowiada bez wahania SPIEPRZAJ DZIADU.

Kiedy Polska wybije się na państwo choćby tej rangi co Izrael?