Wspomnienia z Powstania Warszawskiego - Część 23

Wrześniowe zrzuty

Nocne zrzuty radzieckie

Janusz Wandel  "Janusz" Bat.  "Zaremba - Piorun"  komp. "Ambrozja"

Od kilkunastu dni słyszeliśmy w nocy buczenie przelatujących nad naszymi pozycjami samolotów. Były to małe samoloty rozpoznawcze Armii Czerwonej zwane "kukuruźnikami", używane do rozpoznania bojowego. Nadlatywały pojedyńczo tuż nad nasze pozycje i zrzucały, bez spadochronów, broń, amunicję i suchary. W ten sposób Stalin chciał pokazać światu, że Związek Radziecki nie pozostawia powstańców bez pomocy. Była to pomoc iluzoryczna, przynosiła nam małą korzyść. Amunicja pakowana w worki przy zrzucaniu na ziemię krzywiła się, broń uszkadzała się. Z tych zrzutów dostaliśmy jeden radziecki karabin przeciwpancerny z nabojami. Małe uszkodzenie zostało usunięte. Karabin ten nazywano rusznicą przeciwpancerną. Do jej obsługi trzeba było przejść specjalne przeszkolenie, gdyż przy odpalaniu odrzucała strzelającego do tyłu. Trzeba było bardzo uważać i dobrze się trzymać, aby nie narazić się na zranienie. Była to dobra broń, ale dostaliśmy ją za późno, 25 września, już pod koniec Powstania...

Krystyna Brzozowska "Nasza" łączn. Delegatury Rządu na Rejon Śródmieście Południowe

18 września otrzymałam polecenie od Delegata Rządu, aby zawiadomić ppłk. "Sławbora" o mającym nastąpić o godzinie 13.00 zrzucie broni i amunicji przez amerykańskie samoloty. Biegłam z tą wiadomością jak na skrzydłach, a duma rozpierała mi serce, że tylko ja wiem o zbliżających się latających fortecach.

Z września właśnie ten moment utkwił mi najsilniej w pamięci.

Ponad 100 wielkich samolotów amerykańskich przeleciało wówczas nad powstańczą Warszawą zrzucając zasobniki na spadochronach. Całe niebo było pełne spadochronów, a nasze serca pełne nadziei na pomoc. Ale samoloty leciały na dużej wysokości i wiatr zniósł większość spadochronów na tereny zajęte przez Niemców...