Zbigwie: OTUMANIENIE? POJEDNANIE!

Przypomniało mi się pewna zdarzenie z przeszłości i postanowiłem przekształcić je w krótką opowieść nawiązującą do dzisiejszych czasów. Oto opowieść:

Kiedyś przebywałem w USA i na jachcie „Sunny Seas” wypuszczałem się na Pacyfik.

Jacht „Sunny Seas” z San Diego na Pacyfiku

Otóż staliśmy pewnego razu „na kotwicy” w okolicach portu San Diego. Na jachcie niewiele jest do roboty... Poza rutynowymi czynnościami, wędkowaliśmy lub popijaliśmy koniaczek lub scotch (nigdy whiskey – w USA to paskudztwo), albo jedno i drugie na przemian. Pewnego razu wędkując, zaobserwowałem bardzo ciekawe zjawisko. Pod rufę jachtu podpłynęła ławica makreli... Za jakąś chwilę pojawiły się dwa delfiny butlonose.

 

Jeden ustawił się z tyłu ławicy, drugi zaś zaatakował tę ławicę od jej przodu. Ławica makreli na widok atakującego ich delfina, zrobiła zwrot o 180 stopni pakując się prosto w paszczę drugiego delfina. Następnie znowu zwrot o 180 stopni i znowu pakując się w paszczę pierwszego delfina..., i tak na przemian. Nie wiem do dziś dlaczego ta ławica nie zrobiła zwrotu w prawo lub w lewo, tylko jak zahipnotyzowana, bez względu na skutki dla niej, wykonywała bezmyślnie tylko dwa manewry: przód-tył i tak na przemian!! Teraz, po latach zastanawiając się nad naszą, polską sceną polityczną , doszedłem do wniosku, że ludzie w tłumie niewiele są mądrzejsi od tych makreli atakowanych przez dwa delfiny. Mimo doświadczeń, mimo różnych powtarzających się traum i zdarzeń w naszej historii, ludzie zachowują się dokładnie tak samo jak te makrele. Dziś tylko w taki sposób mogę sobie wytłumaczyć ponoć bardzo wysokie poparcie raz dla jednej, a raz dla drugiej partii!!
Czy może jednak zachowanie tej ławicy makreli można nazwać OTUMANIENIEM? W naszej polskiej rzeczywistości łatwo określić tych, którzy niegdyś się zasłużyli, a od początku wolnej Polski pracują nad otumanianiem społeczeństwa według swojej lewackiej, trockistowskiej ideologii w celu utrzymania nad nim władzy. Nazwa ulicy, na której oni wszyscy siewcy nienawiści pracują z ich guru na czele, jest w Polsce powszechnie znana.
Zauważyłem jednak jeszcze inne zjawisko tam na Pacyfiku. Wśród tej ławicy były takie nieliczne makrele, które nie robiły zwrotu w tył. Czyżby nie nadążały? A może były to jednostki super otumanione?

TYMCZASEM OTUMANIANIE TRWA NADAL W NAJLEPSZE!

Patrząc jednak na te zjawiska w skali makro czyli z zewnątrz na nasze Państwo, powstaje ogólniejsze pytanie:
- Kto „robi” za te sympatyczne delfiny w naszej polskiej rzeczywistości już od ponad dwustu lat?!! Rosja i Niemcy?
- Dlaczego przyrównujemy obu tych naszych sąsiadów do delfinów butlonosych. Wszak nie jesteśmy makrelami!
- A właśnie, że od dwustu ponad lat jesteśmy tymi makrelami. Tylko w okresie II RP nie byliśmy.
- Teraz jednak mamy XXI wiek i budujemy wspólną Europę razem z Niemcami. Przecież jesteśmy z nimi prawie już pojednani!
- I bardzo dobrze, że pogłębiamy pojednanie z Niemcami! Ja jednak nie dowierzam im do końca i musimy na nich „keep an eye” i sprawdzać, czy nie przebija się na wierzch z ich podświadomości tkwiący tam bizantynizm.
- Z Niemcami zgoda! Jesteśmy na dobrej drodze budowy przyszłej, zjednoczonej Europy i Niemcy już nie odgrywają roli delfina – przekształciły się w taką większą makrelę. W roli delfina butlonosego pozostała tylko Rosja!
- Chcemy pojednania z Rosją! Jednak klucz do naszego pojednanie znajduje się na Kremlu.
- Pojednamy się! Prędzej, czy później. Mam nadzieję, że obydwie strony zmierzają do pojednania!

Pojednanie nasze jest nieuniknione! W sferze międzyludzkiej jestem już od dawna pojednany z moimi wszystkimi przyjaciółmi w Rosji. (No, może za wyjątkiem jednego.) Analogicznie, jak przeciętny Polak lubię Rosjan i czuję pokrewieństwo z ich słowiańską duszą. I mnie żadne pojednanie z Rosjanami nie jest już potrzebne.

Niezbędne jest nam pojednanie z Rosją, czyli pojednanie w sferze władzy. Z ostatnich wypowiedzi tej władzy dzierżącej klucz od naszego formalnego pojednania wynika, że ten drugi przysłowiowy delfin butlonosy zapowiada dopiero, że także zacznie się przekształcać w taką większą makrelę. Przecież Vladimir Vladimirowicz Putin to wielki rosyjski demokrata! Nieważne, że rodem z KGB. Tak jak ich premier, pojmują przecież demokrację prawie wszyscy Rosjanie! Spróbujmy mu wierzyć i bacznie obserwować! Wszyscy się zmieniają. Wszak wzajemna empatia pomiędzy Vladimirem Vladimirowiczem, a Donaldem Tuskiem to w polityce wielka rzecz(!), a przecież niektórzy pokładają w tej empatii ogromne nadzieje dla naszego państwa! Panta rhei!

Oby tylko nasze stosunki zmieniały się w dobrym kierunku, albowiem cele polityczne Polski i Rosji wychodzącej z niedawnej, współczesnej „smuty“ i usiłującej odbudowywać imperium są zupełnie różne. Trzeba się przyglądać cały czas i sprawdzać, jakie kształty krystalizują się na wschodzie: dużej makreli, czy delfina butlonosego! Нужно соблюдать бдительность!
Postępować w stosunku do Rosji powinniśmy konstruktywnie! Przecież słyszałem w telewizji, że nasz MSZ wysłał konstruktywne pismo w sprawie właściwego zabezpieczenia miejsca po katastrofie pod Smoleńskiem. I bardzo dobrze! Tak musimy trzymać! Konstruktywnie!
Trzeba całkowicie zrezygnować z jakiejkolwiek tarczy antyrakietowej!
Trzeba zrezygnować z posiadania amerykańskich rakiet przeciw powietrznych „patriot”!
Trzeba zrezygnować z dążenia do stacjonowania amerykańskich wojsk w RP!
Po co stwarzać wrażenie, ze zbroimy się przeciwko Rosji! Współczesna Rosja już nam nie zagraża i w razie czego udzieli nam braterskiej pomocy i obroni przed atakiem rakietowym z Iranu! Na braterską pomoc zawsze przecież możemy liczyć! Przecież istnieje między nami empatia!
- Ale mieliśmy przecież być czujni?
- Oczywiście, czujność to ważna rzecz, ale lepiej być silnym i dobrze uzbrojonym. O tym jak stać się silnym i dobrze uzbrojonym państwem budzącym respekt sąsiadów i nie obawiającym się o swoje bezpieczeństwo piszę w notce pt.„Pakt obronny dla Polski – wizja” .Realizacja tej wizji umożliwi bezpieczną rezygnację z tarczy antyrakietowej , czy stacjonowania wojsk amerykańskich.

9 maja należało odwiedzić вечные казённые квартиры советских солдатi zapalić świeczkę na ich grobach. Nie mogłem tego uczynić, bo w moim mieście nie ma ich mogił. Myślę jednak, że wielu Polaków tak uczyniło. Wszyscy musimy patrzeć w przyszłość!

Wierzę, że nastąpi pojednanie międzypaństwowe, formalne i prawdziwe, a nie fikcyjne i na pokaz.Nie wierzę, że Rosja mając przecież mistrzostwo świata w dyplomacji może chcieć z Polski zrobić na arenie światowej zwariowanych rusofobów.

I mam nadzieję, że nie sprawdzą się już nigdy słowa piosenki Bułata Okudżawy:

Спите себе, братцы, все придет опять:
новые родятся командиры,
новые солдаты будут получать |
вечные казенные квартиры.
Спите себе, братцы, все начнется вновь …

I pozostaną tylko do wspominania dla Rosjan słowa starej русской офицерской песни według słów графа В.А. Соллогуба:

И шли мы дружно к схваткам новым,
Не ожидая череды.
Хвала погибшим, а здоровым
Алаверды, алаверды!
Autor: ZBIGWIE