W sytuacji, w której największa partia opozycyjna trochę zasłużenie a trochę niesprawiedliwie zepchnięta została do smoleńskiego narożnika nie dziwi fakt, że mocny głos polskich, niezwiązanych z rządem ekonomistów jest w konkurencji "krytyka ekonomicznej impotencji rządu" i w Polsce i za granicą słuchany najpilniej. Tym bardziej, że stanowi poważną próbę pewnego rodzaju dekonstrukcji mitu o gospodarczej omnipotnecji rządu Tuska. To do jakiego stopnia poważną można odczytać z rytmu drżenia w jaki rząd owa krytyka wprawia. Wezwany do tablicy minister finansów praktycznie nie podejmuje z Rybińskim czy Balcerowiczem dyskusji zarzucając im jedynie niedouczenie i szkolne błędy. Twardy miś nie?;)
Po licznych swoich blamażach, poczynając od bajek o kastrowaniu pedofili, poprzez demontaż systemu emerytalnego a na próbie okłamania Polaków w temacie katastrofy smoleńskiej kończąc, jedynym co mogłoby zmienić niebezpieczny dla rządzących trend byłyby śmiałe gospodarcze reformy. Ogłoszenie i realizacja jakiegoś Planu Rostowskiego. I łatwo się domyslić że taki plan istnieje. Zakłada unikanie oszczędności i dojechanie na mydleniu oczu do jesiennych wyborów. Tyle, że nie ma już kogo kastrować i metoda "na przeczekanie" przestaje działać. W związku z czym chłopaki niewykluczone, że już popłynęliście. To nie ten plan.
Inne tematy w dziale Polityka
