były schody do wielu moich domów wytarte niepewne i szerokie okna zbutwiałe i te pachnące farbą białą a potem siwą były pokoje słoneczne i ciemne ja byłam skradałam się zaglądałam do luster zdziwiona odbiciem...
były schody do wielu moich domów wytarte niepewne i szerokie okna zbutwiałe i te pachnące farbą białą a potem siwą były pokoje słoneczne i ciemne ja byłam skradałam się zaglądałam do luster zdziwiona odbiciem...
pomyśl jesteś sama i dobrze jak dobrze z tą samotnością ona wyciąga do ciebie poduszki snu pomaga zamykać i otwierać oczy pić kawę pomyśl próbowałaś uciekać ale czekała na ciebie bo wszystko można zgubić samotność...
Czuję jak trzeszczy ziemia Słyszę rozmowę krwi z ciałem Jest już bardzo głęboko Trwa nieustanna zamieć Skulona przeszłość ucieka Czuję że śnieg jest słony Jak ściana ukradkiem lizana Jak skóra mojego domu...
ten niezborny punkt odniesienia który nieopatrznie miałam za całość moje ciało dzieli się na dzieci i na mężczyzn i nawet zwierzęta mają swój udział nawet rośliny w gniewie i w oddechu ciekawa...
słyszysz dni szelest kroki minut a dni są jak kamienie utopione w wodzie niepotrzebnie liczysz podróże pamiętasz godziny odlotów twarze przechodniów to zbędne obciążać się bezpowrotnym...
na przykład takie miasto jak moje pocięte prostopadle równolegle z inskrypcjami na murach jude raus uchodźcy do auschwitz z niebieskim ptactwem świętego franciszka i zegarem słonecznym na...
Zimą sanki ruszają w wielką podróż z góry. Dzieci szykują wyprawę do Królowej Śniegu. A kiedy pierwszy płatek dotknie zmarzniętej ziemi można się skulić pod drzewem i czekać na święta. ...
Mamy jeszcze w zapasie kilka gramów cukru, Butelkę zwietrzałej wódki i bochenek chleba. Mamy siebie. Możemy rozmawiać i płakać, Ale hasło wymarszu czai się w powietrzu. Mężczyźni w tym domu nie boją się...
Ostatnie komentarze