Trzech Tenorów i Pogrzeb.

Dzisiejszą notatkę chciałem zatytułować "Biadolenie na Antenie", ale niestety utknąłem w korku i kląłem tak głośno, że nie dane było mi wysłuchać w spokoju mlaskania do mikrofonu red. Żakowskiego. A mlaskanie to jest tak mądre i przenikliwe, że nawet na mnie działa inspirująco. No cóż, może za tydzień. Z braku natchnienia zacząłem myśleć co przyniósł nam wczorajszy dzień. Usiadłem przed podłączonym do Internetu komputerem i gdy sprawdziłem, jak poprawnie napisać Luciano Pavarotti, postanowiłem nawiązać do zmarłego tenora, by zgrabnie przeskoczyć na nasze lokalne poletko i wspomnieć o Donaldzie, Macieju i Andrzeju. W końcu było to Tenorów Trzech, którzy zgodnie dla dobra Ojczyzny kiedyś śpiewać postanowili i przy tej smutnej okazji zdecydowałem się coś o nich wyskrobać.
Co robi Donald wie chyba każdy i szkoda czasu, by jakoś specjalnie się nad tym rozwodzić. Z Maciejem sprawa nie jest już tak prosta i do pracy musiałem zaprząc google i dzięki temu nieocenionemu wynalazkowi wiem już, że szczęśliwie żyje. Andrzej Olechowski natomiast to postać najciekawsza. Pamiętam, że był agentem, ale agentem Dobrym. Nie jest to bez znaczenia, bo z dobrymi agentami jest zgoła odwrotnie niż z dobrymi intencjami, które jak powszechnie wiadomo służą w piekle za posadzkę. Parafrazując znane powiedzenie można powiedzieć, że dobrymi agentami jest niebo wybrukowane. Niebo polskie, specyficzne, ale nie warto być chyba aż tak drobiazgowym. Ciekawe, czy w perspektywie zbliżających się wyborów, śpiewające trio znów połączy oficjalnie siły, by ratować maluczkich przed kaczystastami?