Polska w centrum uwagi w związku ze sprawą Brauna...

Niezależnie od tego, czy Braun jest żałosną postacią działającą we własnym interesie, czy też jest opłacany przez Rosję, warto zastanowić się, czy jego podejrzane antysemickie wybryki nie są również podsycane przez prymitywną islamską propagandę przeciwko Izraelowi, która jest powielana w Polsce.

Każdy naród ma swoich fanatyków, idiotów, zagubione dusze, ludzi ulegających złudzeniom, zwykłych bandytów i pospólstwo. Żadne państwo nie jest wolne od tego rodzaju patologii. Według najnowszych sondaży poparcie dla Brauna wynosi 8%. Dlatego dzisiaj wszystkie ważne siły polityczne i społeczne w Polsce jednogłośnie potępiły jego działania. One również obawiają się powstania zbyt silnych milicji, które wymkną się spod ich kontroli. Aspekt międzynarodowy nie jest bez znaczenia – mężczyzna zaatakował prawdę o Auschwitz – prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalnym miejscu ludobójstwa w Europie na świecie. Jedwabne samo w sobie wystarczyłoby, aby go uratować.

Zaprzeczanie istnieniu komór gazowych w Auschwitz nie uratuje go. To zupełnie inny wymiar. Wymiar, który znacznie go przerasta. To nie jest liga, w której ten chory człowiek może grać. A jednak atak na uczestników uroczystości, na czele z rabinem Schudrichem, należy traktować jako napaść na uczestników uroczystości religijnej, a nie jako „zwykłe” zablokowanie drogi. Jestem przekonany, że tym razem Braun nie ujdzie mu to na sucho.

Gdansk, zdjecie przeslane przez kolege.

Polecam:

„Po co się tak rwałam do życia?” – pytała Anna Mas z Przemyśla, gdy po wojnie wróciła i zastała tylko pustkę. Nikogo z jej rodziny już nie było…

Tym pytaniem otwieramy naszą wystawę „1945. Nie koniec, nie początek”.

Pierwsza przestrzeń to opowieść o powrocie – i o tym, co po tym powrocie zostało.

Zbezczeszczone cmentarze. Opustoszałe synagogi. Przestrzeń, która kiedyś tętniła życiem, dziś milczy.

Pokazujemy przedmioty, które to milczenie „przechowują”. - Jak koło szlifierskie wykonane z macewy. Nie wiemy, czyja to była mogiła.

Z epitafium zostało jedno zdanie: „kobieta uczciwa, cnotliwa i ważna.”

Więcej o powojennych doświadczeniach polskich Żydów i Żydówek, o tym jak wyglądał świat, do którego wracali, dowiesz się na wystawie „1945. Nie koniec, nie początek”.