Powstańcy Warszawscy – czy mogą być wzorem również dzisiaj?

„To moje bardzo osobiste refleksje o twardzielach. Nosimy w sobie ich geny. Mówię o Polakach twardzielach, dla których ich własne życie nie było najważniejsze. Woleli umrzeć z sensem, niż żyć bez sensu. Chodzi mi o uczestników Powstania Warszawskiego. Co wspólnego ma ich historia z szukaniem pracy? Bardzo wiele. Bo chodzi o wolność, samorealizację i szacunek do siebie samego za to, że nie zrobiłeś rzeczy, których będzie Ci wstyd. Książki historyczne mówią o uczestnikach Powstania Warszawskiego. Ale to był Jan i Anka, pan Zenek i sąsiadka Kowalska. Ludzie, tacy jak Ty i ja. I każdy z nich z osobna podejmował wtedy decyzję o przyłączeniu się do walki i w ten sposób podejmował decyzję o osobistej wolności.

Te osoby wiedziały, że wojna ma się ku końcowi. Jeszcze tylko parę miesięcy i wszystko wróci do normy. Racjonalną decyzją byłoby schować się, przeczekać, nie narażać życia. Jednak osoby, które przyłączyły się do walki, miały wewnętrzne przekonanie, że powinny to zrobić wbrew instynktowi samozachowawczemu. Uważały, że warto zaryzykować życiem, aby powitać Armię Czerwoną w Warszawie jako gospodarz, a nie wdzięczny za oswobodzenie niewolnik. Każda z tych osób (pomimo wojny, trudnych warunków, wielu tragicznych strat i ograniczeń) wierzyła, że posiada alternatywę i nie musi za wszelką cenę chronić i zabezpieczać swojego życia. Każda z tych osób wierzyła, że w swoich wyborach jest wolna. Być może ci bohaterowie Powstania Warszawskiego podobnie jak pierwsi chrześcijanie, uważali, że do życia w wolności przeznaczył ich Bóg i nie muszą się chować, iść na kompromis, uciekać. Sens życiu i umieraniu Powstańcom Warszawy nadawał fakt, że wprawdzie walczyli o wolny kraj, ale w osobistym wymiarze już tej wolności doświadczali. Bo podejmując decyzję w zgodzie z własnym sumieniem i wewnętrznym przekonaniem, stawali się ludźmi wolnymi, dumnymi, samodzielnymi. Dzięki swojemu wyborowi doświadczali wymiernej wolności i dumy, która rozpiera serce.

Mamy, więc w Polsce przykłady prawdziwych twardzieli, uczestników Powstania Warszawskiego. Ich przykład jest uniwersalny i aktualny także dzisiaj. Jeżeli szukasz pracy, pomyśl o tym, co tak naprawdę chciałbyś robić. Co sprawi, że będziesz cieszył się życiem i wolnością. Decyzje ówczesnych uczestników Powstania Warszawskiego mówią o wolności wyboru i o tym, że zawsze jest alternatywa. Ty również masz alternatywę. Możesz żyć z sensem, albo możesz żyć bez sensu. Możesz podjąć ryzyko działania, możesz również wybrać konformizm. Zawsze masz alternatywę. Zawsze możesz planować. Zawsze możesz się rozwijać, zmieniać i żyć… jak chcesz. Zawdzięczasz to również ludziom, którzy wywalczyli dla Polski demokrację. Wojownikom i twardzielom. Ludziom, którzy gotowi byli poruszać się na krawędzi, ale w zgodzie z własnymi przekonaniami. Ryzykowali bardzo wiele i mogli przegrać. Ale wygrali. A Ty? Czy jesteś gotów dla realizacji swojego przeznaczenia poświęcić dwa tygodnie na modlitwę lub medytację, aby się upewnić, co do słuszności swojej drogi? Czy jesteś gotów realizować sensowne zadania, do których zostałeś przeznaczony?

Czy jako ludzie możemy zrozumieć wolność w wyrażaniu siebie, gdybyśmy nie doświadczyli skutków braku tejże wolności? Czy możesz sobie wyobrazić wolność w realizowaniu wizji samego siebie, jeżeli nie doświadczyłeś uzależnienia, biedy i niewoli? Jeżeli teraz nie masz pracy i czytasz tę książkę (jest to fragment książki „Znajdź pracę i nie zgub po drodze siebie” mojego współautorstwa, która ukaże się w listopadzie 2010 o czym po wakacjach bardziej szczegółowo poinformuję E.Pióro) – to znaczy, że nie czujesz się komfortowo. Chcesz coś zmienić. Czegoś Ci brakuje. A może czytasz tę książkę, bo chcesz znaleźć inną pracę. Taką, w której będziesz widział sens. To ogromna szansa dla Ciebie właśnie w takich momentach odnaleźć dla siebie wolność i sens. Dziś również Ciebie, Drogi Czytelniku, Bóg przeznaczył do życia w wolności i obfitości. Wolność dana od Boga polega również na tym, że masz wolność nie zgodzić się na kompromis i nie bać się konsekwencji. Spójrz na Jezusa Chrystusa, źródło chrześcijaństwa. Popatrz na Niego również od tej praktycznej strony, czyli od strony, w jaki On podejmował decyzje. Był pierwszym, wielkim indywidualistą. Położył fundament kultury europejskiej, w której indywidualizm ma tak ogromną wartość. Zobacz, jak bardzo rozczarował wszystkich, gdy pozwolił się ukrzyżować. On jednak w sposób doskonały znał swoje przeznaczenie i sens, dla którego pojawił się w historii. Został zabity, ale zmartwychwstał. Wielkanoc to święto dla zwycięzców! Również dzisiaj realizacja własnej wolności, samorealizacja, wybieranie zadań sensownych często wiąże się z opuszczeniem przez bliskich, którzy nie rozumieją wyborów i je krytykują. Na drodze czekają trudności i dzięki temu niejedna porażka ma szansę zamienić się w sukces. Tylko w taki sposób można żyć z sensem.”

Pozdrawiam Ewa Pióro