Jest w nas chyba zbyt wiele łagodności i pokory. Patrzymy na świat takim, jakim go chcemy widzieć. Bierzemy pod uwagę, że ludzie bywają omylni, niedoinformowani, czasem zwiedzeni na manowce. Minęło wiele lat od czasu, gdy tak naprawdę o cos walczyliśmy. Kiedy nam zależało aż do bólu. Ale nie tu jest przyczyną naszego stuporu. Przyczyna dopiero teraz stała się dla mnie oczywista.
Przyjęlismy do wiadomości, iż naturalną koleją losu po zwycięstwie jest całkowite przebaczenie pokonanemu i przywrócenie mu wszelkich praw. Bo tak jest po ludzku, tak jest humanistycznie i humanitarnie. Teraz dopiero widzę, że to zupełny kretynizm. Humanitarnym mozna być jedynie w stosunku do godnych przeciwników. Kanalii należy po prostu skuć ryj, a na pożegnanie dać kopa w dupę. Na wieczne pożegnanie, bez prawa powrotu. Inaczej kanalia podniesie głowę i zaatakuje skrycie od tyłu. A wraz z nią zaatakują kanalie nowego typu, jeszcze groźniejsze, bo znaszej wzrosły krwi. Najzdolniejsi wychowankowie poczciwej starej kanalii.
