Z punktu widzenia POLiD-u nic lepszego niż dzisiejsza decyzja Ludwika Dorna stać się nie mogło.Gdyby powstała komisja, to wcale nie jest powiedziane, że do jesiennych wyborów udało by się odkryć jakieś porażające tajemnice o rządzącej koalicji. A każda taka porażka to punkty dla Ziobro i młyn dla propagandy PiSowskiej o tym jak to POLiD zamiast z przestępcami walczy z tym, którzy przestępców chcą zwalczać. Ponadto istniej duża szansa, że w przypadku sprawy Blidy i afery węglowej, ujawniono by SLD-owski udział w aferze i powyborcze szansę na sojusz z aferałami dramatycznie by zmalały. To oczywiście scenariusz korzystny dla PiS, ale wcale nie taki nieprawdopodobny.
Tymczasem brak komisji powoduje, że staje się ona osią współpracy między PO a LiD-em. Wściekłość Tuska i SLD jest tu wielce wymowna. Mało tego komisja staje się również tematem obietnic wyborczych i jak na razie wszystkie partie poza PiS wypisują ją sobie na sztandarach. Wycofanie się z tej obietnicy po wyborach postawi każdą partię w świetle nader niekorzystnym, więc żadna partia nie będzie ryzykować własnych notowań by ratować opozycyjnego Kaczyńskiego. Chyba, że groźba komisji będzie straszakiem na prezydenta, by ten zechciał powstrzymać swe weto.
Odmowną decyzję Dorna łatwo również przekuć w wyborczą nagonkę. Owszem beton partyjny PiS decyzję marszałka poprze (tak jak popiera wszystko co PiS dotychczasowo postanowił), ale w każdych wyborach przecież to nie o ten beton idzie. Gra się o wyborców niezdecydowanych a tym łatwo wskazać, że PiS się boi i ma coś za uszami. Gdyby jeszcze tej retoryki używało SLD i LiS to przeciętny wyborca mógłby te postulaty zbyć głośnym śmiechem. Ale retoryka PO tylko tą komisje w oczach niepisowskich wyborców legitymizuje.
Tak więc kolejny raz decyzja PiS-u stała się idealnym spoiwem łączącym dwa jeszcze do niedawna wrogie sobie obozy. Kto by pomyślał, że po aferze z Jarucką (nota bene do dziś nie wyjaśnioną) Panowie Tusk i Kalisz będą sobie pili z dzióbków. A marzenie Michnika jest coraz bliższe realizacji.
Chyba, że powstanie koalicjo PO-PSL-Demokraci czego sobie chyba najbardziej teraz życzę
Uparty centrolewicowiec, niedogmatyczny liberał i gospodarczy i obyczajowy, skłaniający się raczej ku agnostycyzmowi, fan F.C. Barcelony choć nick upamiętnia Ferenca Puskasa gracza Realu Madryt email:
gamaj@onet.eu
About Ferenc Puskas: I was with (Bobby) Charlton, (Denis) Law and Puskás, we were coaching in a football academy in Australia. The youngsters we were coaching did not respect him including making fun of his weight and age...We decided to let the guys challenge a coach to hit the crossbar 10 times in a row, obviously they picked the old fat one. Law asked the kids how many they thought the old fat coach would get out of ten. Most said less than five. Best said ten. The old fat coach stepped up and hit nine in a row. For the tenth shot he scooped the ball in the air, bounced it off both shoulders and his head, then flicked it over with his heel and cannoned the ball off the crossbar on the volley. They all stood in silence then one kid asked who he was, I replied, "To you, his name is Mr. Puskás". George Best
His chosen comrades thought at school He must grow a famous man; He thought the same and lived by rule, All his twenties crammed with toil; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' Everything he wrote was read, After certain years he won Sufficient money for his need, Friends that have been friends indeed; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' All his happier dreams came true - A small old house, wife, daughter, son, Grounds where plum and cabbage grew, poets and Wits about him drew; 'What then.?' sang Plato's ghost. 'What then?' The work is done,' grown old he thought, 'According to my boyish plan; Let the fools rage, I swerved in naught, Something to perfection brought'; But louder sang that ghost, 'What then?' “What then”” William Butler Yeats
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
