Dowodem na to, że embriony nie są traktowane jak ludzie, dostarczają sami obrońcy ich „nietykalności”. Skoro bowiem embriony to ludzie, a za zabicie człowieka grozi kara dożywocia lub śmierci, to jasne jest, że podobne kary winny być za niszczenie życia embrionów. Zwłaszcza, że embriony same się bronić nie mogą, a ich zabójstwa często się odbywają seryjnie. Tymczasem kary śmierci za embrionów morderstwo, nikt głośno nie postuluje.
Dowodów na to, że płód, przynajmniej w swej początkowej fazie, nie jest traktowany jak człowiek, dostarczają zaś sami antyaborcjoniści. Jak wiadomo, punktem wyjścia, jest dla nich uznanie płodu za życie, a co za tym idzie, również za człowieka. W głośnych tyradach często szokują aborcyjnym holocaustem. Szacują ilość aborcji, która ma iść w miliony, a potem ogłaszają to światu. A teraz wyobraźcie sobie, że oto dowiadujecie się, że gdzieś w Europie, jakieś kobiety poderżnęły gardła ileś milionom 5latków. Wyobraźcie sobie, że w szkole Waszego dziecka, jakiś Pan doktor rozerwał kleszczami dziesiątki maluchów, że je dusił, i że w szkole obok było to samo. Wyobraźcie sobie współczesnego Heroda, który karze zgładzić ileś tam noworodków, dajmy na to na Kubie. Pytanie czy z ludźmi popierającymi tego typu praktyki potrafilibyście siadać przy jednym stole, czy moglibyście się z nimi kumplować, żenić, wychodzić za mąż, zakochiwać się i tolerować żarty z obdzieranych ze skóry małolatów? Czy potrafilibyście mieszkać w jednym bloku z dr Menele albo jego fanclubem? No i czy nie zrobilibyście wszystkiego w waszej mocy (włącznie z oporem zbrojnym) by rzezi milionów, choćby w waszym kraju, zapobiec? Tymczasem praktycznie nie dzieje się nic. Ktoś tam pohukuje, ktoś się oburzy, napisze post do gazety, albo notkę na blogu. Jakiś Kaczyński oleje sprawę i rzezi nie zapobiegnie, i prawie nikt go nie potępi.
Albo więc antyaborcjoniści są nieczułymi na ludzki los łajdakami, którzy de facto nic konkretnego nie robią by tu, na ziemi, życie milionów ratować albo de facto płodów nie traktują jak ludzi. Bo gdyby traktowali to przecież robili by wszystko by żadna druga masakra Wołyńska się, co weekend, w ich kraju, nie powtarzała.
Uparty centrolewicowiec, niedogmatyczny liberał i gospodarczy i obyczajowy, skłaniający się raczej ku agnostycyzmowi, fan F.C. Barcelony choć nick upamiętnia Ferenca Puskasa gracza Realu Madryt email:
gamaj@onet.eu
About Ferenc Puskas: I was with (Bobby) Charlton, (Denis) Law and Puskás, we were coaching in a football academy in Australia. The youngsters we were coaching did not respect him including making fun of his weight and age...We decided to let the guys challenge a coach to hit the crossbar 10 times in a row, obviously they picked the old fat one. Law asked the kids how many they thought the old fat coach would get out of ten. Most said less than five. Best said ten. The old fat coach stepped up and hit nine in a row. For the tenth shot he scooped the ball in the air, bounced it off both shoulders and his head, then flicked it over with his heel and cannoned the ball off the crossbar on the volley. They all stood in silence then one kid asked who he was, I replied, "To you, his name is Mr. Puskás". George Best
His chosen comrades thought at school He must grow a famous man; He thought the same and lived by rule, All his twenties crammed with toil; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' Everything he wrote was read, After certain years he won Sufficient money for his need, Friends that have been friends indeed; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' All his happier dreams came true - A small old house, wife, daughter, son, Grounds where plum and cabbage grew, poets and Wits about him drew; 'What then.?' sang Plato's ghost. 'What then?' The work is done,' grown old he thought, 'According to my boyish plan; Let the fools rage, I swerved in naught, Something to perfection brought'; But louder sang that ghost, 'What then?' “What then”” William Butler Yeats
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
