Jan Bodakowski - Zniewoleni i biedni

System społeczny i gospodarczy Polski wyniszcza nas psychicznie i fizycznie.

 

Pogrążeni w ubóstwie Polacy są traktowani przez rządzących jak śmieci. W konsekwencji obywatele są nieaktywni społecznie i bierni politycznie.

 

Bieda w Polsce została sztucznie wywołana i jest sztucznie utrzymywana, by przytłoczeni ciężkim życiem Polacy zgadzali się na zniewolenie. System ten wspierają wszystkie partie polityczne: PO, PSL, Palikot, SLD i PiS. (To za ostre oskarżenie – red.)

Został stworzony przez komunistów za pośrednictwem lojalnych wobec nich osób pełniących obowiązki opozycjonistów. Polska pozostała kolonią. W czasach PRL była kolonią ZSRR, dziś jest kolonią zachodnich korporacji.

 

^Wegetacja

III RP zamieszkuje 38.511.800 osób, w tym: 7.202.300 niepełnoletnich, 24.797.400 w wieku produkcyjnym, i 6.512.100 emerytów. Wielu Polaków żyje w nędzy. Bywa, że praca na cały etat daje zarobek wystarczający tylko na wegetację. Przemęczeni i źle odżywiający się Polacy często chorują, najlepszym tego dowodem jest liczba osób z orzeczoną niepełnosprawnością licząca 4.687.500, czyli ponad 12% ludności Polski. Warto przy tym pamiętać że rzeczywista liczba niepełnosprawnych jest zdecydowanie większa.

Spośród 25.000.000 podatników tylko 3% należy do klasy średniej – zarabiając od 3.000 do 5.180 złotych netto (po opłaceniu wszelkich podatków od pensji). 96% Polaków zarabia poniżej 3.000 złotych netto. Oficjalnie średnia płaca wynosi 3633 zł brutto czyli 2688 złotych netto. Średniej płacy nie osiąga 65% pracowników. W rzeczywistości najczęściej Polacy zarabiają 1500-1600 złotych netto, czyli w granicach obecnej płacy minimalnej. Wśród pracowników średnich i dużych firm płacę minimalną otrzymuje 34% zatrudnionych. W sumie za płacę minimalną pracuje 10% zatrudnionych czyli około 1.600.000 osób. Dodatkowo wysokość płac systematycznie spada.

 

^{Ubodzy przedsiębiorcy}

Prawie 1.500.000 Polaków jest zatrudnionych na umowach o dzieło i zlecenie. Taka forma zatrudnienia jest codziennością dla 60% młodych Polaków. 66% z 2.900.000 właścicieli małych i średnich przedsiębiorstw osiąga dochody w wysokości minimum socjalnego. Tylko 1/3 polskich przedsiębiorców może zaliczyć się do klasy średniej. Tylko 1% czyli 250.000 z 25 milionów podatników zarabia powyżej 5.000 złotych miesięcznie, z tego tylko 50.000 zarabia powyżej 20.000 złotych na miesiąc.

Społeczne patologie

Dziś w Polsce nawet posiadanie pracy nie zapewnia dochodów pozwalających przynajmniej na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Problem ten dotyka 2.100.000 osób mających pracę na cały etat. W sumie 32% Polaków ma niezaspokojone podstawowe potrzeby życiowe. Powszechna bieda owocuje patologiami społecznymi, rozpadem więzi społecznych. Bieda powoduje że Polacy rezygnują z posiadania dzieci. Dzietność w Polsce wynosi 1,38, kiedy prosta zastępowalność pokoleń wymaga 2,1. Lepsze warunki życia na emigracji prowadzą do większej dzietności Polek.

Problem bezrobocia jest jednym z najpoważniejszych problemów III RP. Brak pracy oznacza brak środków na życie, niedożywienie. Nieopłacone czynsze, eksmisje, bezdomność. Państwowe służby zatrudnienia nie znajdują bezrobotnym pracy.

W listopadzie 2012 13% osób w wieku produkcyjnym, czyli około 2 milionów Polaków, było zarejestrowanych jako bezrobotni. 84% z nich czyli 1.720.000 osób nie ma prawa do zasiłku. Dodatkowo 1.500.000 bezrobotnych nie było zarejestrowanych. Przed bezrobociem nie chroni wyższe wykształcenie, wśród bezrobotnych 250.000 osób ukończyło szkoły wyższe. 1/3 absolwentów szkół wyższych nie może znaleźć pracy. Szukanie pracy jest równie pracochłonne jak praca na cały etat. Zmarnowany czas nie przynosi zazwyczaj efektów.

 

Przepracowani

Polacy prócz nędznych pensji, pracują dużo dłużej niż obywatele innych krajów Unii Europejskiej. Brak wypoczynku jest powodem wielu chorób. 31% Polaków pracuje 7 dni w tygodniu. 62% Polaków pracuje więcej niż 5 dni w tygodniu. 55% pracowników pracuje dłużej niż 8 godzin dziennie. Polacy średnio przepracowują rocznie 2.015 godzin (pracownicy w Unii Europejskiej 1652 godz.), daje to trzecie miejsce na świecie.

 

^{Biedni i gorzej edukowani}

Ubóstwo jest powodem cierpień 25% polskich dzieci – 1.800.000 dziewcząt i chłopców. W populacji ubogich dzieci stanowią 34%. Problemem jest też jakość edukacji. W mniejszych miejscowościach matury zdaje 65% uczniów, w większych 81%. Powszechną praktyką jest dyskryminowanie w szkołach dzieci z powodu ubóstwa.

Nauczyciele wymuszają zakup drogich podręczników. Ich brak uniemożliwia naukę. Źle widziane jest posiadanie skserowanych podręczników. Tylko 50% studentów korzysta z bezpłatnych studiów, zazwyczaj są to przedstawiciele najlepiej sytuowanych rodzin w Polsce.

 

^{Chorzy i uzależnieni}

Bieda powoduje też niedożywienie Polaków. 30% Polaków nie stać na regularne jedzenie mięsa, warzyw i owoców. W 80% za zły stan zdrowia Polaków odpowiadają czynniki zewnętrzne. Polacy żyją kilka lat krócej niż obywatele krajów Unii Europejskiej. Ludzie pogrążeni w biedzie są bardziej podatni na uzależnienia. 1/3 samobójstw popełniana jest z biedy.

Państwo realnie nie pomaga ubogim. Pomimo że 13.000.000, czyli 32% Polaków, żyje w ubóstwie, to tylko 1.600.000 otrzymuje jakąś pomoc. Zasiłek okresowy z pomocy społecznej wynosi 351 złotych na osobę. By zyskać pomoc społeczną, dochód na osobę w rodzinie musi być niższy niż 413 złotych. Nawet po spełnieniu kryterium finansowego pomoc nie jest czasem przyznawana z braku środków.

Zadłużeni

Wynikiem biedy jest ogromne zadłużenie Polaków. 33% gospodarstw
domowych jest zadłużonych. 50% polskich rodzin, by przetrwać, musi nieustannie pożyczać na życie. Brak pieniędzy powoduje ze 10% polskich rodzin nie płaci czynszu, 33% ma zaległości w płaceniu czynszu. Problemy dotykają też tych gospodarstw, w których oboje małżonkowie pracują na etacie. Biedę pogłębia nieustanny wzrost cen. Owocuje to tym, że 65% polskich rodzin nie ma oszczędności.

 

^{Problemy mieszkaniowe}

Kolejnym problemem są fatalne warunki mieszkaniowe. 20% Polaków żyje w ruinach sprzed II wojny światowej. 50% w mieszkaniach przeludnionych, ponad połowa młodych Polaków mieszka z rodzicami. 20% polskich rodzin nie ma w domu wanny ani prysznica, 46% rodzin nie ma dostępu do ciepłej wody. Dostępu do wodociągu nie ma prawie 5% rodzin, ubikacji 12%, 22% ogrzewania. W Polsce brakuje mieszkań dla 2.000.000 rodzin.

Osoby ubogie większość swoich dochodów wydają na mieszkania, utrata pracy powoduje więc bezdomność. Kredyty mieszkaniowe realnie są dostępne dla 10% Polaków. Lokale socjalne, do których trafiają eksmitowane rodziny, są często norami bez ubikacji.

Bieda zmusiła już ponad 2.500.000 Polaków do emigracji. Część z nich nie znalazła jednak szczęścia na obczyźnie. Podobnie jak w Polsce, tak i w krajach Unii Europejskiej polscy pracownicy często kończą jako tania siła robocza.

 

Jan Bodakowski

(oprac. red.)

 Autor przeczernia nasz obraz socjalny. Nie uwzględnia tego, że radzimy sobie w szarej strefie, poza oficjalną gospodarką. Ale Bartosz Marczuk („Rz” 30.01.13) pisze w tym samym duchu: „Co trzecie dziecko rodzi się w biedzie lub nędzy”, a „ekstremalna bieda” dotyka co czwartą rodzinę mającą czworo lub więcej dzieci, które niedojadają.

Liczby biją na alarm. Materialna i psychiczna kondycja obywateli powinna być głównym wyzwaniem dla politycznych i społecznych elit. Stałym tematem mediów powinny być poszukiwania dróg poprawy, próby odpowiedzi na pytania co robić, żeby biedy i zniewolenia ubywało.

red.