Ekonomiści zgodnie uważają, że kluczowe przy wyjściu z kryzysu jest doprowadzenie do zminimalizowania ilości bankructw firm, co wiążę się z koniecznością maksymalizacji wydatków budżetowych na ten cel. Bo wychodzenie z obecnej recesji z pewnością będzie trwało dużo dłużej niż wejście w nią, spowodowaną koronawirusem.
Oznacza to, że wydatki na walkę z koronawirusem będą tylko ułamkiem tego, co będziemy musieli wydać na skompensowanie skutków tej epidemii w gospodarce ( przy radykalnym spadku wpływów podatkowych ) , a zapowiadają się one na tragiczne, biorąc pod uwagę bezprecedensową skalę spadków na giełdach światowych i naszej własnej.
Dlatego trzeba w trybie pilnym dokonać przeglądu obecnych wydatków budżetowych pod kątem wyeliminowania tych dużo mniej koniecznych.
Jednym z nich jest 500+ i inne podobne wydatki dla dzieci bogatszych rodziców, 13-sta emerytura dla bogatszych emerytów, odebranie 2 mld przyznanych TVP czy zatrzymanie różnych inwestycji typu przekop Mierzei albo budowa Centralnego Portu Lotniczego.
Ale przede wszystkim należy zatrzymać horrendalne wydatki polskiego budżetu na Kościół katolicki. I tak religia winna być natychmiast wyprowadzona ze szkół, by z budżetu centralnego czy samorządowego nie finansowane były choćby pensje katechetów. Księża i siostry zakonne lub świeccy katecheci winni zniknąć z etatów państwowych WSZĘDZIE, choć mogą pozostać na swych stanowiskach pod warunkiem, że to KK ich będzie opłacał. Szacunki mówią, że w ten sposób budżet mógłby zaoszczędzić nawet 20 mld złotych rocznie, co jest niebagatelną sumą przy olbrzymich potrzebach dla ratowania gospodarki, by jak najszybciej mogła ona ponownie zaskoczyć i przynosić odpowiedni poziom dochodów budżetowych.
A na marginesie okaże się czy uzasadnione jest tłumaczenie władzy PO-PSL, że nie mogła tyle dawać ile PiS potem rozdawał, bo pokonywała skutki kryzysu 2009 roku. Właśnie bowiem ziszcza się przysłowie "nie śmiej się dziadku z czyjegoś wypadku", szkoda tylko Że całe społeczeństwo na tym cierpi, bo politycy tylko w zakresie oceny sprawowania przez siebie władzy.
