Doskonały wykład szefa Gabinetu Prezydenta RP, prof. Krzysztofa Szczerskiego wygłoszony 12 września 2017 r. w Berlinie na zaproszenie Niemieckiego Towarzystwa Polityki Zagranicznej (Deutsche Gesellschaft für Auswärtige Politik), który bardzo słusznie propaguje polskim czytelnikom portal WSZYSTKO CO NAJWAŻNIEJSZE. Respektując prawa autorskie wydawcy (sic!) pozwolę sobie na zacytowanie kilku fragmentów wykładu, zachęcając do przeczytania całości.
Europa na powrót musi stać się odpowiedzią, a nie znakiem zapytania.
(...) Doświadczenie uczy, że Europa przeżywała swoją świetność w okresie, w którym polityczni przywódcy potrafili trafnie rozpoznawać problemy i umiejętnie na nie odpowiadać. Kryzysy, podziały, wojny – wszystko to brało się natomiast z fałszywych diagnoz, niewłaściwej reakcji bądź też z jej braku.
(...)
Polityka europejska przeżywała swoją wielkość w czasie, w którym przywódcy potrafili realistycznie, bez emocji i uprzedzeń, oceniać bieżącą sytuację, zachowując wierność tym wartościom, które uznawali za nadrzędne wobec bieżącej pragmatyki politycznej. Właśnie na tych podstawach opierał się wielki sukces integracji europejskiej po zakończeniu II Wojny Światowej. Głęboko przekonani o chrześcijańskiej tożsamości Europy politycy, tacy jak Konrad Adenauer czy Alcide De Gasperi albo Robert Schuman dokonali poprawnej analizy realnych problemów Europy Zachodniej i znaleźli wobec nich właściwą odpowiedź.
Polityka powinna służyć obywatelom, szanując przy tym określone wartości. W tej triadzie - obywatele, wartości, polityka – jest ona ostatnia, a nie pierwsza.
(...)
Europejska polityka cierpi dzisiaj na kryzys. Kryzys, który wywołany jest brakiem zdolności do odpowiedzi na potrzeby obywateli. Mają oni – i mogą mieć – poczucie, że Unia Europejska nie jest dzisiaj dla nich źródłem bezpieczeństwa i wolności, które miała zapewnić. Zarówno bezpieczeństwa fizycznego, życiowego, jak i tego ekonomicznego. A to ono było przecież podstawowym celem Wspólnoty.
(...)
Brexit jest czytelnym sygnałem, że zintegrowany obszar Europy po raz pierwszy się kurczy, a nie powiększa. Co gorsza, nawet w obrębie tej zintegrowanej jeszcze przestrzeni europejskiej pojawiają się symptomy podziału. W sferze ekonomicznej jest nim postulowany protekcjonizm wobec pracowników i ograniczenie swobodnego przepływu osób, próby postponowania wspólnego rynku przez przywódców niektórych państw dlatego, że jego ekonomiczne rezultaty przynoszą inny efekt niż przez nich pożądany. W sferze politycznej to propozycja Europy kilku prędkości, oparta na modelu hierarchicznym.
(...)
Europa potrzebuje dziś realistycznej, wolnej od uproszczeń i stereotypów diagnozy jej problemów oraz efektywnych narzędzi ich rozwiązania. Kierując się tym przekonaniem, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, dla którego mam zaszczyt pracować opiera swoją politykę zagraniczną na trzech filarach.
Pierwszym z nich jest efektywna współpraca w regionie Europy Środkowej, tak aby uczynic ten region koniecznym współtwórcą europejskiej jedności.
(...)
Drugim filarem polityki zagranicznej Prezydenta RP jest praca na rzecz jedności i solidarności euroatlantyckiej. Tu chcę powiedzieć jasno, że Polska i Polacy, od samego początku, gdy mogliśmy samodzielnie formułować politykę zagraniczną, ukształtowali swe myślenie strategiczne wokół pojęcia euroatlantyckiej wspólnoty.
(...)
I trzeci filar to jest oczywiście polityka wschodnia.
Tutaj naszym podstawowym problemem jest fakt, że Polska jest krajem granicznym, zarówno UE jak i NATO. Granica polsko-ukraińska jest ostatnią bezpieczną europejska granicą na kierunku południowo-wschodnim.
Gorąco polecam lekturę pełnego tekstu wykładu, tutaj:
