i w sumie specjalnie się nie dziwię, oczywiście sprawdzę, ale póki co odniosę się do tekstu blogera Leśnodorskiego, który pisze o tym "Jak prezes Jarosław Kaczyński ograł prezydenta Andrzeja Dudę". Teza ciekawa, ale jak dla mnie zawiera nieco za krótki przewód dowodowy, stąd u mnie pewien niedosyt ;-)
W sumie wszak teza bynajmniej nie szalona, a prawdopodobna, co nie znaczy, że nie można postawić innych. Na przykład wskazując, że Andrzej Duda jako kandydat na prezydenta został wyniesiony przez Beatę Szydło, kobietę wszechstronnie wykształconą, doskonale zorganizowaną i pracowitą, która opanowała polityczną logistykę w najdrobniejszych szczegółach. Rzecz jasna Prezes musiał tutaj zadziałać na wstępie i wskazać na Dudę, ale całą robotę odwaliła pani Beata, która z rozpędu, po wygranych wyborach parlamentarnych została wybrana na szefa rządu. I bardzo dobrze, ale stopniowo i coraz szybciej zaczęło się okazywać, że pan Prezydent pozostawiony bez opieki pani Beaty zaczyna wycinać numery i fikać koziołki, niekoniecznie z własnej inicjatywy, tylko otoczenia jakie sobie dobrał w kancelarii prezydenckiej. A tam same mądrale są, młode wykształcone z dużych miast, które oczywiście zawsze wiedzą najlepiej i wszystkimi pomiatają, nawet prezydenckim fotografem, genialnym Andrzejem Hrechorowiczem, wyjątkowo spostrzegawczym obserwatorem, który nie zdzierżył intryg tej gówniarzerii i odszedł, czy został po prostu zwolniony. I już wtedy zaczęło mi migać czerwone światełko ...
Trzeba sobie i innym jasno powiedzieć, że ten brak elementarnej kindersztuby Andrzeja Dudy, bądź co bądź prezydenta wybranego i wystawionego do wyborów przez PiS, zaczął być coraz bardziej trudny do zaakceptowania, co znowu kładę na karb głównie prezydenckiego, wyemancypowanego i nadętego otoczenia młodych ambitnych besserwisserów. Jednym słowem prezydent Duda zaczął dla PiS być problemem i tutaj na całe szczęście zadziałał po raz kolejny geniusz prezesa Kaczyńskiego: robimy RESET, czyli rekonstrukcję rządu. Co dzięki temu zyskujemy?
Przede wszystkim zyskuje pani Premier Beata Szydło, zasłużyła na to z oczywistej przyzwoitości, gdyż wyobrażam sobie jak trudno jej było wchodzić w polemikę i krytykować bądź co bądź swojego pupilka. Teraz już nie musi "świecić oczami" za swego byłego podopiecznego Andrzejka, który jak chociażby wczoraj na gali Polsatu jednak mógłby się zachować z godnością i wyjść, gdy w ramach artystycznych popisów zaczęło się dowcipkowanie z tragedii smoleńskiej. Tak, Panie Prezydencie, wstać i wyjść!
A przede wszystkim zyskaliśmy my wszyscy prawi, co już widać po reakcjach zmeduzowanej totalnej opozycji i bałakach jakie jej przedstawiciele wygadują i wypisują mocno skołowani tą rekonstrukcją rządu. Poczytajcie sobie te niekoherentne bzdury jakie ONI wypisują.
Reasumując - na resecie zyskują wszyscy, nawet nieutulone w żalu nasze koleżanki, którym babska solidarność każe pisać, że Beata Szydło została sponiewierania. To nonsens i wierzę, że pani Premier przyzna mi rację. Premierem został Mateusz Morawiecki, który ma świadomość kim jest i skąd pochodzi, a tym samym jak św. Mateusz Ewangelista procedował będzie: "Wasza mowa niech będzie: Tak - tak, nie - nie. A co nadto, z zepsucia jest" - Mt 5,33-37.
W tej sytuacji wypada przyznać, a przynajmniej zauważyć, że pod względem taktycznym rekompozycja rządu została rozegrana modelowo, wręcz encyklopedycznie - takie hasło z pewnością pojawi się w Encyclopaedia Britannica. W tym też sensie pisze o tym posunięciu wspomniany na wstępie sprawca tej notki, Leśnodorski. Taka jest również "moja opinia i ja się z nią zgadzam" - jak mawiał tryskający dowcipem deputowany francuskiego Sejmu, czyli Zgromadzenia Narodowego - Assemblée nationale - André Santini, który jako burmistrz podparyskiego Issy-les-Moulineaux w roku 1992 jako pierwszy i być może jedyny we Francji postawił w miejskim parku pomnik upamiętniający Père Jerzy Popieluszko.
