Nauka, Teozofia i Duchowość: Czy istnieje jeden ukryty plan?

Najgłębsze tajemnice często kryją się tuż pod powierzchnią pozornej rzeczywistości.

 W świecie, gdzie granice między nauką, duchowością a filozofią stają się coraz bardziej płynne, pojawiają się teorie próbujące połączyć pozornie niepowiązane punkty w jedną wielką narrację. Jedna z takich intrygujących perspektyw została zaprezentowana podczas cyklu wykładów pod nazwą "Kosmiczna Agenda", gdzie Joanna De Bruan podjęła próbę rozpakowania złożonego pojęcia "Kosmicznego Chrystusa" i ukazania go w kontekście duchowej wojny między boskim planem a trajektorią wyznaczoną, jak twierdzi, przez siły nieprzyjazne człowiekowi.

Kosmiczny plan czy duchowy konflikt? Analiza ukrytej agendy

 De Bruan kreśli dualistyczny obraz rzeczywistości w którym Boży plan dla ludzkości opiera się na odnowieniu i przemianie człowieka na Jego obraz, czerpiąc inspirację z biblijnego opisu stworzenia oraz przemienienia Chrystusa na górze. Podkreśla, że ta przemiana, prowadząca do przywrócenia pierwotnej chwały, jest możliwa jedynie przez Chrystusa a nie ludzkie wysiłki czy dążenia do ziemskiej chwały, którą w kontraście do boskiego wzorca, uznaje za haniebną.

 W opozycji do tego boskiego zamysłu, De Bruan przedstawia "agendę szatana", która, według jej interpretacji, opiera się na trzech fundamentalnych błędach wprowadzonych u zarania dziejów: kwestionowaniu słowa Bożego, przekonaniu o możliwości niezależnego życia od Stwórcy oraz przypisywaniu stworzeniu boskich atrybutów. Te błędy miały dać początek spirytyzmowi – nurtowi, który w jej ujęciu wykracza poza komunikację ze zmarłymi, stając się formą duchowości odrzucającej Słowo Boże i lokującej źródło życia oraz boską moc poza Nim w samym stworzeniu. Cytuje w tym kontekście Ellen White, sugerując że spirytyzm głosi prymat pragnień i odpowiedzialność człowieka wyłącznie przed samym sobą, jednocześnie pozorując akceptację Chrystusa oraz Biblii, ale reinterpretując je w sposób sprzyjający, jak to określa "nieodnowionemu sercu". Motywem ma być zniszczenie boskiej chwały w człowieku.

 Prelegentka wchodzi głębiej w świat ezoteryki i okultyzmu, badając definicję "kosmicznego" i analizując ezoteryczną psychologię z wyraźnym ostrzeżeniem przed zgłębianiem pism takich autorów jak Alice Bailey. Jej teza jest taka, że ta "kosmiczna rzeczywistość" to ścieżka ewolucji ku wyższemu stanowi poprzez transmutację i osiągnięcie świadomości "uosobionego logosu", który jednak nie jest Jezusem Chrystusem. Powołując się na teozofię Heleny Bławatskiej, sugeruje, że to Lucyfer miał przynieść ludziom "światło umysłu".

 De Bruan kreśli paralek między odrzuceniem przez Kaina Bożej ofiary a "znamieniem bestii", które interpretuje jako wymuszanie lub kontrolowanie ludzkiego rozumu. Według niej, Kain zapoczątkował "lucyferiański umysł", przenosząc go na swoją rodzinę, gdzie dzieła ludzkie stawiano wyżej niż dzieła Boże, a budowa miast miała służyć wyniesieniu własnego imienia. W jej przekonaniu, stanowi to korzenie towarzystw masońskich i tajnych, będąc echem tego samego "kosmicznego umysłu".

 Rozważa również pojęcie transmutacji, często utożsamiane z ewolucją, wiążąc je ze starożytnymi wierzeniami pogańskimi. Podkreśla, że choć Darwin spopularyzował koncepcję ewolucji człowieka, jej korzenie, wiodące ku idei "wzniesionego mistrza", sięgają znacznie głębiej. Nawiązuje także do buddyjskiej myśli o wzajemnych powiązaniach i nieustannej zmianie prowadzącej do wyższego stanu. Celem, jak twierdzi, jest transformacja człowieka w istotę humanistyczną, opartą na wiedzy o naturze, niezależną od Boga. Łączy alchemię, wywodzącą się z tradycji egipskich z nowoczesną farmaceutyką, sugerując, że podobnie jak alchemicy dążyli do przemiany metali nieszlachetnych w szlachetne (złoto) dla celów uzdrowienia, tak współczesna farmaceutyka ma na celu stworzenie nowego rodzaju "boskości" dla gatunku ludzkiego i osiągnięcie nieśmiertelności.

 Jednak De Bruan rozszerza tę koncepcję transmutacji z materii na duszę. Proces ten miałby polegać na przejmowaniu "błędów szatana" i transmutowaniu ich w nasze dusze, co prowadziłoby do manifestacji w naszych działaniach i zachowaniach wszystkich nauk i myśli samego szatana.

 W swojej narracji prelegentka wskazuje na rok 2025 jako kluczową datę, kiedy, jak sugeruje, ezoteryczne kręgi spodziewają się pojawienia "kosmicznego umysłu". Ten umysł, osiągający uniwersalne zjednoczenie świadomości, miałby wymagać posłuszeństwa i tłumić sprzeciw, wymuszając podporządkowanie przez strach przed odwetem. Według niej, punkt kryzysowy powstaje, gdy umysły jednoczą się w obliczu potencjalnej zagłady. Powołuje się na fragmenty Pisma mówiące o braku dobra w ludzkim ciele i braku dobrej woli w człowieku. Jako protestantka, De Bruan zdecydowanie zaznacza, że jedyną odpowiedzią jest "Tylko Chrystus" (Sola Christ).

 De Bruan wyraża zaniepokojenie infiltracją tych idei do programów nauczania na całym świecie. Mówi o "nowej grupie światowych sług" jako tych, którzy będą realizować plan "szatana". Wyjaśnia, że ONZ ma być wykorzystana do uformowania "kosmicznego Chrystusa", opierając się na pracach Roberta Muellera, filozofa związany z ONZ, który miał oprzeć podstawy swojego globalnego programu nauczania na książkach Alice A. Bailey i fundacji Lucis Trust. Celem ma być kształtowanie nowego sposobu myślenia prowadzącego do akceptacji "kosmicznego Chrystusa".

 Na zakończenie, prelegentka opisuje trójstopniową metodę rzekomego "ponownego pojawienia się" Chrystusa, które ma być, według jej interpretacji, częścią tej fałszywej agendy. Pierwszym etapem ma być wpływanie na umysły "wielkich ludzi ziemi", uczniów i inicjowanych, co ma dziać się obecnie, w tym roku. Drugi etap to stymulowanie "świadomości Chrystusowej" w masach ludzkości poprzez emocje i uwolnienie "dobrej woli", co miałoby zjednoczyć wszystkich na ziemi dla samej idei jedności. Trzeci etap to fizyczne pojawienie się, mające na celu ustanowienie silnego punktu nowej hierarchii. De Bruan konkluduje, że prawdziwa ścieżka to poszukiwanie prawdziwego Chrystusa, a nie dążenie do pozornej jedności.

Prezentacja Joanny De Bruan przedstawia złożoną i spójną, choć wysoce kontrowersyjną, wizję duchowego konfliktu rozgrywającego się na poziomie kosmicznym i globalnym. Łącząc biblijne interpretacje z analizą nurtów ezoterycznych i struktur instytucjonalnych, kreśli obraz ukrytej agendy dążącej do stworzenia fałszywej duchowości oraz fałszywego "Chrystusa". Jej mocne ostrzeżenia dotyczące roku 2025, wpływu okultyzmu na edukację i rolę ONZ w tych procesach z pewnością skłaniają do refleksji, choć jednocześnie osadzają jej tezy w bardzo specyficznym światopoglądzie, który wymaga weryfikacji oraz zderzenia z innymi perspektywami.

_{Oprac. redaktor Gniadek}