CENA PRAWDY, CENA PAMIĘCI

 

I. BOHATEROWIE I DYLETANCI

 

W “The Big Lebowsky”, w scenie spotkania dwóch Lebowsky’ch rozgrywa się nastepujący dialog:

„Co to jest człowieczeństwo?

„Nie wiem...”

„Robić właściwą rzecz. Bez względu na koszty”

I jeśli ktoś zarzuci mi, że czerpię z podejrzanego źródła mądrości, to będę się bronił twierdząc, że źródło może i podejrzane, ale mądrość z tych mądrych, bo dająca się praktycznie stosować w życiu.

Spróbujmy.

Było właściwą rzeczą walczyć o ujawnienie prawdy o mordzie katyńskim i Golgocie Wschodu, bo odkąd ludzie zapełniają glob słowem wiedzieli, że głoszenie prawdy i hołd oddany zmarłym to jest właściwa rzecz. I dlatego wielki Sofokles napisał Antygonę. Bo wiedział, że opisuje właściwą rzecz, i że Antygona ma rację. Bez względu na koszty.

Popiełuszko, Przemyk, Pyjas, Suchowolec, Niedzielak, Zych. Bez względu na koszty.

Walka o pamięć jest właściwą rzeczą, bo milczenie o katyńskich grobach niosło również swoje, negatywne przesłanie. Przesłanie, że wszelki opór przeciw tyranii grozi nie tylko śmiercią, ale i zapomnieniem.

I nie potrzebujemy żadnego większego dowodu na to, że tyran okazał się mały, śmieszny i głupi, jak ten, że przegrał najważniejszą bitwę. Bitwę o pamięć. Teraz jest już dużo słabszy, bo znamy i zmusiliśmy go do odsłonięcia przed światem jego prawdziwej natury.

Od kilku już lat, odkąd stało się to możliwe, stowarzyszenia skupiające krewnych pomordowanych w Katyniu zbierają się 10 kwietnia, by oddać hołd pomordowanym. Pomordowanym za to, że nie chcieli wyrzec się wartości. Bo odmowa wyrzeczenia się wartości była właściwą rzeczą, którą należało zrobić.

Bez względu na koszty, choć cena była wysoka.

Z rodzinami katyńskimi 10 kwietnia, pośród mogił pomordowanych, powinny być najwyższe władze państwowe. Bez względu na koszty.

Nie na imieninach na cioci, wśród możnych tego świata, ale właśnie z rodzinami.

Właściwą rzeczą jest by w tym dniu, o tej godzinie, był tam obecny majestat współczesnej Rzeczpospolitej, a cała, zasilana pieniędzmi pracujących, armia urzędników wypełniała psi obowiązek zapewnienia właściwej oprawy, bezpieczeństwa i punktualności.

Wyprostowania lotniska (jeśli krzywe), zadbania, by było wyposażone we właściwe urządzenia, właściwą obsługę, ekipy ratunkowe.

Ta dbałość to nie jest tylko właściwa rzecz. To psi obowiązek służb, których w Polsce mnogo.

Jeśli ich tam nie było. Jeśli nie było tam choćby jednego z ludzi, którzy powinni tam być, i jednego urządzenia, które mogłoby, to odpowiedzialny za ten brak powinien zostać wymazany z rejestru urzędników państwowych dożywotnio, bo swoje niedbalstwo zadedykował TEMU miejscu, TYM rodzinom, i TYM gościom.

Jeśli podczas wizyty zorganizowanej przez Władimira Putina „partii przyjaciół i kolegów w Polsce”, dla zapewnienia bezpieczeństwa ruchu lotniczego zastosowano środki, których NIE BYŁO w czasie o cztery dni późniejszego lądowania TU-154, to mamy tutaj już prawno-karne podstawy do stawiania zarzutów; jeśli bowiem właściciele lotniska sami określili standard wymagany dla zapewnienia bezpieczeństwa najwyższych władz własnych i obcych, a później go nie chcieli zapewnić, to rolą Ministerstwa Spraw Zagranicznych było ogłosić, że Rosjanie ZABLOKOWALI możliwość korzystania z lotniska w Smoleńsku.

Zawiodły służby specjalne, dyplomatyczne, zawiódł rząd i administracja. Jeśli jest jakaś cecha polskiego państwa w obecnym kształcie, która nadaje się szczególnie na argument za spaleniem III RP i zaoraniem, to jest to wszechogarniające partactwo, próżniactwo, kolesiostwo i głupota.

III RP to państwo głupie. Kretynów udających elity i głupiejącego pod ich wpływem społeczeństwa.  

Wypadek polskiego „Air force one” nie jest „jeszcze jednym wypadkiem”. Jest pierwszym takim wypadkiem. Nie znam w historii wypadków takiego, w który ginie głowa państwa, całe dowództwo armii, szef banku centralnego, jednego z najważniejszych dla odbudowywania postaw obywatelskich instytutu, szereg postaci – symboli.

Jeśli jest wypadkiem, to jest powodem do olbrzymiego wstydu, bo nie miał prawa się wydarzyć.

Jego wydarzenie się oznacza, że Polska, czterdziestomilionowy kraj w centrum Europy, z aspiracjami, znalazł się w rękach całkowitych ignorantów i dyletantów.

Jakiś czas temu dziwiliśmy się zapisom rozmów brzmiącym jak mniej udane cytaty z Dołegi-Mostowicza.

A jeśli to nie dół, margines, ale szczyty i norma? Jeśli w tych rozmowach wznieśli się na wyżyny intelektu?

Rozbił się najważniejszy statek powietrzny w państwie?

Dziwne, że dopiero teraz.

Dziwne, że to państwo jeszcze jest.

 

Przez media półgębkiem przewija się hipoteza zamachu.

Obawiam się, że może być dużo gorzej. To mógł nie być zamach.   

 

II. WAWEL

 

Prezydenta Kaczyńskiego pochowaliśmy na Wawelu, bo to była rzecz właściwa do zrobienia, kiedy głupota dokonała już dzieła zniszczenia.

Pochówek wawelski był właściwą rzeczą do zrobienia, bo Prezydent Kaczyński był tym wyjątkowym człowiekiem, który robił rzeczy właściwe.

I z tego powodu był wyjątkowym, polskim politykiem. I z tego wypływały jego sukcesy i słabości.

Był pierwszym, polskim prezydentem po 1989 roku, w którego życiorysie nie było kompromitujących związków z sowieckimi służbami specjalnymi.

Był więc (a to bardzo silnie łączy się z powyższym) jednym z tych nielicznych, polskich polityków, którzy domagali się wycofania z Polski wojsk sowieckich bezwarunkowo i zwrotu zajętych dla ich potrzeb obiektów.

Przypomnijmy, że działo się to w czasie, gdy nieomal cała „elita” polityczna Polski POPARŁA przekazanie majątku po wojsku sowieckim WPROST rosyjskiemu wywiadowi wojskowemu.

Na wieki.

Chyba tylko dureń nie potrafi sobie wyobrazić, gdzie byłaby dzisiaj Polska.

Jako pierwszy polski polityk, a potem prezydent rozumiał, że PAMIEĆ o BOHATERACH, dbałość o nią jest rzeczą właściwą.

Dlatego walczył i zwyciężył w walce o wybudowanie MUZEUM POWSTANIA WARSZAWSKIEGO.

Dlatego również prezydent Lech Kaczyński znalazł się na pokładzie TU-154 10 kwietnia 2010 roku.

Bo tego dnia było to rzeczą właściwą.

Bez względu na koszty.

 

 

Pozdrawiam