Jeśli ktoś błędnie posądzał mnie o lekceważenie praw fizyki, badań nad nimi i płynących z tych badań wniosków będzie musiał zmienić zdanie, bo jako osoba obyta z podstawowymi zasadami kryminalistyki doceniam ich wagę w dziele łapania wszelkiej maści przestępców, oszustów i fałszerzy.
Ludzkie zmysły i ludzki umysł, kiedyś jedyne narzędzia służące rozwikływaniu przestępczych zagadek, zostały wzmocnione przez potężne, sztuczne narzędzia poszerzające możliwość badania zjawisk fizycznych. Kiedyś „nieuzbrojone oko” zostało w dzisiejszej dobie uzbrojone w urządzenia o nieprawdopodobnych możliwościach analitycznych; sprawy sobie nie zdajemy, ile danych, niekiedy niezbędnych dla późniejszego rozwikływania zagadek zapisujemy na różnych nośnikach informacji, choćby przy pomocy powszechnie dostępnych rejestratorów rzeczywistości, w tym cyfrowych aparatów i kamer fotograficznych, urządzeń, na przykład takich jak to: http://foto.studentnews.pl/s/1486/29696-Aparaty-cyfrowe-Fujifilm-newsy/38122-Fujifilm-FinePix-IS-1-na-podczerwien.htm?c2=3062
http://aviation-safety.net/database/record.php?id=20010704-0
Status:Final Date:04 JUL 2001 Time:02:08 Type:Tupolev 154M Operator:Vladivostokavia Registration: RA-85845
Zdjęcie 1. Katastrofa Tu154m RA-85545 koło Irkucka – w wyniku rozległego pożaru widok tragiczne skutki katastrofy lotniczej.
http://aviation-safety.net/database/dblist.php?Country=RA
Zdjęcie 2. Katastrofa Tu154m RA-85545 koło Irkucka. Wypalone pożarem elementy silnika.
Dzisiejszy przestępca znalazł się w o wiele trudniejszej sytuacji niż jego antyczny bądź średniowieczny odpowiednik. W zasadzie nie sposób przewidzieć, biorąc pod uwagę dynamiczny rozwój narzędzi badawczych, jak zabezpieczyć się przed pozostawieniem śladów. Na własnej skórze przekonał się o tym rosyjskich asasyn wykonujący zlecenie zabójstwa rosyjskiego dysydenta Aleksandra Litwinienki. Wbrew zapewnieniom zleceniodawców trasa jego podróży, i dokładna marszruta w miejscu pobytu mogła zostać zrekonstruowana przy pomocy detektorów promieniowania materiałów radioaktywnych, których czas i miejsce powstania również udało się precyzyjnie określić, a to dzięki możliwości zastosowania urządzeń potrafiących wykonać pomiary mikroskopijnych pozostałości po izotopie Polonu 210.
Pośród materiałów dowodów związanych z tragedią Smoleńską poczesne miejsce zajmuje produkcja montażysty TVP Sławomira Wiśniewskiego, prezentowanego w rosyjskich mediach jak „Śliwiński”. Nakręcony amatorską kamerą film z miejsca rzekomej katastrofy został wyemitowany w telewizji rosyjskiej, a później w telewizji polskiej, jego fragmentu znalazły się na wielu materiałach relacjonujących okoliczności tragicznego zdarzenia z dnia 10 kwietnia 2010 roku, utrwalając w świadomości społecznej obraz niewyobrażalnych zniszczeń, któremu uległ rządowy Tu-154 nr boczny 101 na pod-smoleńskiej polance.
Zdjęcie 3 Kadr z filmu Sławomira Wiśniewskiego vel Śliwińskiego. Szczątki Tu154m 101 w miejscu rzekomej katastrofy lotniczej.
A cóż o produkcji Sławomira Wiśniewskiego mówi fizyka? Cóż, z punktu widzenia fizyki obraz zarejestrowany przez Sławomira Wiśniewskiego dostarcza nam wiązki wizualnej informacji o wyglądzie filmowanego miejsca. Fizyka widzi więc w pierwszym rzędzie to, co widziało oko kamerzysty; kształty i kolory, które on uznał za istotne z reporterskiego punktu widzenia i dlatego je zapisał dla potomności. Ale czy fizyka widzi tylko to, co widział okiem swojej kamery Sławomir Wiśniewski? Otóż nie, fizyka „widzi” również to, czego operator kamery nie miał intencji rejestrować, a co zarejestrowało się z powodu specyfikacji technicznej urządzenia, którym operator się posłużył. Oko kamery jest obiektywne i rejestruje obraz, na który zostanie ukierunkowane, w zakresie spektrum informacji rejestrowanych przez urządzenie danego typu.
Zdjęcie 4 Zakres fal elektromagnetycznych w zjawiskach falowych i korpuskularnych transportu energii i masy e=m x c2
Słynnym Prawem Einsteina
Zdjęcie 5. Analiza widma fotografii programem Matlab.
Nie mamy absolutnej pewności, co dokładnie widziało oko samego Sławomira Wiśniewskiego, bo zakres pasma widzialnego jest zależny od cech indywidualnych, ale możemy bezpiecznie przyjąć, że oko Sławomira Wiśniewskiego nie obserwuje zjawisk fizycznych w zakresie szerszym niż to jest ustalone dla gatunku ludzkiego. Biorąc więc pod uwagę ekstrema, Sławomir Wiśniewski widział obraz w zakresie od 380 do780 nm.
Jego kamera natomiast w zakresie widma od 400 nm do 1000 nm, co widać na poniższym wykresie:
(Diagonal 4.5mm (Type 1/4) Progressive Scan CCD Image Sensor with Square Pixel
for B/W Cameras ICX618ALA)
(A jak na podstawie wykresów i danych matrycy twierdzi Albatros – specjalista: czułość w zakresie bliskiej podczerwieni IFR (harmoniczne światła widzialnego) jest bardzo dobra dla 780 nm=0,7 dla 1000nm=0,07, a więc w zakresie emisji fali elektromagnetycznej w paśmie bliskiej podczerwieni IFR tj. fali termicznej = aktywny sensor, odbiornik temperatury.)
Oprócz tego, co widział Wiśniewski, i czego obraz dostarczono nam, kamera widziała i zarejestrowała obraz w zakresie promieniowania bliskiej podczerwieni (IFR), a więc znakomicie nadający się na badania rozkładu temperatur otoczenia - czyli wszystkich zarejestrowanych obiektów, które miały przywilej znaleźć się w oku kamery.
I tu wkracza fizyka w osobie Albatrosa & Company, którzy – podobnie jak inni fizycy o jego specjalności - posiadają wiedzę ekspercką i narzędzia potrzebne do odtworzenia „sytuacji termicznej” filmowanej scenerii.
Zdjęcie 6. Tu154m 102 Zdjęcie z serwisu Spotterów.
Zdjęcie 7. Obiekt dalszych badań metodą analiz numerycznych fotografii „termowizyjnej” w bliskiej IFR Zespołu Albatros & Company.
Założyłem, że w mojej notce nie będę Państwa zarzucał specjalistyczną terminologią, do zapoznania się z nią odsyłam do notek samego Albatrosa, tu wystarczy zacytować jedno zdanie o metodzie: interpretacji w barwie ilustracji rozkładu temperatur dokonuje się techniką numerycznej obróbki macierzy pikseli i szybką transformatą TFT Fouriera poprzez nałożenie cyfrowe filtrów wąskopasmowych.
(Z polecenia i referencji Albatrosa proszę o lekturę: http://www.szerokikadr.pl/poradnik/artykul/czarno_bialy_krajobraz_w_podczerwieni)
Zdjęcie 8 Analiza fotografii satelitarnej i lotniczej metodą termowizji i termografii numerycznej – Siewiernyj Smoleńsk 12 kwietnia 2010 roku satelita GeoEye.
Zdjęcie 9 Fragment z etapu prac analitycznych. Wycięcie widma filtrem wąskopasmowym w zakresie bliskiej podczerwieni IFR.
Zdjęcie 10 Wynik analizy w postaci warstw termicznych o różnej temperaturze.
Zdjęcie 11 nałożenie warstw i przypisana im skala temperatury jako wynik końcowy analizy termowizyjnej zdjęcia 8. Lotnisko Siewiernyj Smoleńsk i okolice 11 kwietnia 2010 roku
Temperatura otoczenia jest znana – wiemy jakie warunki atmosferyczne (1-3 ºC, wilgotność 95-98 %, wiatr 3-6 m/) panowały na Smoleńskiej polance feralnego 10 kwietnia 2010 roku. Sławomir Wiśniewski rejestruje, jak sam twierdzi, 15 minut po zdarzeniu opisywanym jako zderzenie Tu-154 nr boczny 101 z ziemią, elementy statku powietrznego po katastrofie. Łupem oka kamery padają różne elementy wraku, w tym silnik. Dzięki fizyce wiemy, że zarejestrowany przez Wiśniewskiego silnik ma temperaturę bliską temperaturze otoczenia, to jest 1-3º C. Tylko... że ten silnik - jeśli miałby być pozostałością po piętnaście minut wcześniej lecącym statku powietrznym - powinien mieć temperaturę zupełnie inną.
Fizyka przeczy sytuacji, w której urządzenie o temperaturze w komorze spalania bliskiej 950 -1160 ºC, i temperaturze powłok zewnętrznych równej 130-160 ºC mogło oddać energię cieplną do otoczenia w czasie pozwalającym kamerze Wiśniewskiego zarejestrować fenomen wystygłych części wraku, który to fenomen możemy podziwiać na zdjęciach poniżej:
Zdjęcie 12 Analiza termowizyjna filmu Sławomira Wiśniewskiego – kadr z filmu ujęcie silnika i elementów kadłuba wraku.
Zdjęcie 13 Analiza termowizyjna filmu Sławomira Wiśniewskiego – kadr z filmu ujęcie silnika i elementów kadłuba wraku – inna perspektywa ujęcia. Szczególnie istotne to dysze odwracacza ciągu. W Warunkach lotu obmywane strugą spalin i rozgrzane do temperatury powierzchni minimum 450-650 ºC.
Fizyka (niestety) nie pozostawia nam wielkiego wyboru. Albo Sławomir Wiśniewski filmował scenerię o innym czasie (lub w innym miejscu) niż nam podaje, że filmował, albo mówi nam prawdę, ale wtedy widoczny na zdjęciu silnik Tu-154 nie mógł pochodzić z wojskowego Tu-154, który miał się rozbić w okolicach pasa lotniska w Smoleńsku o godzinie 08:38 - 08:41 (08:56 ?) CEST tj. czasu warszawskiego.
Fizyka nie odpowiada nam, niestety, na pytanie, który z tych wniosków jest bardziej prawdopodobny, ale którykolwiek by nie był, zmusza nas do postawienia dalszych, kłopotliwych pytań.
http://aviation-safety.net/database/type/type.php?type=475
http://aviation-safety.net/photos/gallery.php?field=typecode&var=475%&sort=keycode&kind=C%&page=1
http://aviation-safety.net/database/dblist.php?Year=2006&lang=&page=2
Zdjęcie 14 Katastrofa Tu154m EP-MCF
accident date: 01-09-2006
type: Tupolev 154M
registration: EP-MCF
Zdjęcie 14 Katastrofa Tu154m irańskich linii lotniczych: Operator:Iran Air Tours Registration: EP-MCF
accident date: 01-09-2006
type: Tupolev 154M
registration: EP-MCF
Jeśli uznalibyśmy wniosek pierwszy za zasadny, powstaje pytanie skąd wziął się jakiś inny silnik pochodzący z jakiegoś Tu-154 na pod-smoleńskiej polance w lesie, i czy pozostałe widoczne na zdjęciu elementy wraku pochodzą, czy też nie z tego samego źródła? Powstaje tu pytanie o istnienie związku zarejestrowanych elementów z elementami statku powietrznego, który miał wylecieć z Okęcia o godzinie 7:27 (?)CEST tj. czasu warszawskiego.
A gdybyśmy przyjęli drugi wniosek za bardziej prawdopodobny, to znaczy przyjęli, że z jakichś powodów Sławomir Wiśniewski zarejestrował jakieś ćwiczenia straży pożarnej w innym miejscu i czasie, to pojawia się pytanie: po co Sławomir Wiśniewski zarejestrował strażaków polewających wodą wystygłe elementy wraku? I ważniejsze: dlaczego przekazał mediom zarejestrowane zdarzenia podając, że zostały one dokonane w innym czasie lub miejscu niż rzeczywiście były?
Na te pytania fizyka niestety nie zna odpowiedzi, zna je natomiast Sławomir Wiśniewski, a powinni je poznać wszyscy zawodowo zajmujący się wyjaśnianiem powodów tragedii, rodziny osób, które straciły życie w dniu 10 kwietnia 2010 roku, oraz cała opinia publiczna, bo żywo jej to dotyczy.
Przedstawione rozumowanie jest oparte o badania termiczne metodą analizy rozkładu widma wykonane techniką numeryczną na filmie Sławomira Wiśniewskiego. Czas pierwszej publicznej emisji i możliwość analizy materiałów pochodzących z precyzyjnie ustalonej daty ich pierwszej publikacji wykluczają możliwość manipulacji. Wnioskom ujętym tutaj w formie beletrystycznej odpowiadają zapisy badań prowadzonych w zgodzie w wszelkimi wymaganiami analiz widma promieniowania bliskiej podczerwieni (IFR).
Wyniki tych badań, wraz z numerycznymi modelami schładzania silnika Tu154m 101 (102) SolowiewD-30KU i analizą zachodzących zjawisk termicznych zostaną przekazane Zespołowi Parlamentarnemu d/s wyjaśnienia przyczyn katastrofy Smoleńskiej natychmiast po ich ostatecznej weryfikacji w pierwszej połowie 2012 roku, chociaż już dziś można powiedzieć, że jakkolwiek dostarczą one precyzyjniejszych wyników pomiarów, nie mogą podważyć powyżej przytoczonych ustaleń.
Podziękowania:
Dziękuję Albatrosowi… z lotu ptaka za pomoc w uzupełnieniu materiału ilustracyjnego i redakcji powyższej Notki, całemu Zespołowi Albatros & Company za trud i czas poświęcony na wykonanie obliczeń.
Wybrane linki do notek Albatrosa:
http://albatros.salon24.pl/386010,loty-znane-i-nieznane-cz-iii-w-dniu-09-10-10-11-kwietnia-2010-r
http://albatros.salon24.pl/396133,dotyk-swiatlem-wraku-tu154m-101-smolensk-10-kwietnia-2010-roku
http://albatros.salon24.pl/394270,lekkie-potraktowanie-rejestru-plf-icao
http://albatros.salon24.pl/391725,lot-na-xubs-siewiernyj-smolensk-10-04-2010-roku
Komentarze