KRYZYS - WROTA WOLNOŚCI CZY NIEWOLI?

Większość zmian w świecie, szczególnie wśród ludzi, dokonuje się w wyniku kryzysu. Coś musi się nam zawalić, byśmy w to miejsce zbudowali coś nowego. Obecny kryzys finansowy i gospodarczy otwiera takie możliwości. Jakie czynniki przemawiają za jego dobrymi, a jakie za złymi owocami?

Ku wolności
Rząd ma mniej pieniędzy, to i mniej ich zmarnuje. Już widać wycofywanie co bardziej ekstrawaganckich pomysłów typu rozdawanie dzieciom laptopów. Siłą rzeczy zabraknie też pieniędzy na nowe formy ograniczania naszych wolności - zapewne legnie w gruzach pomysł przymusowego poboru sześcio- i pięciolatków do państwowego kombinatu ogłupiania. Nie wprowadzą nam zbyt szybko nowych dowodów osobistych z chipami itp.

Istnieje nadzieja, że bankrutujący rząd, któremu nikt już nie będzie chciał pożyczać pieniędzy (w tym roku Tusk musi pożyczyć ponad 155 mld złotych! - czyli po 20 tysięcy złotych na statystyczną pięcioosobową polską rodzinę), doprowadzi do ograniczenia tzw. polityki socjalnej, zostanie zmuszony do przynajmniej częściowej prywatyzacji szkolnictwa, służby zdrowia, instytucji "kulturalnych" czy sportowych. Nieuchronne bankructwo ZUS może doprowadzić do uwolnienia gospodarki (i każdego z nas) od obowiązku płacenia comiesięcznego haraczu na iluzoryczne emerytury. By dokonać wszystkich tych wspaniałych reform, wcale nie będzie potrzeby, by do władzy doszła wreszcie Unia Polityki Realnej. Będzie to prosta, ekonomiczna konieczność.

Ku niewoli 
Wspólne stanowisko UE na szczyt G20 (PAP, 22.02.2009):
"Opowiadamy się za tym, by wszystkie rynki finansowe, ich uczestnicy i produkty, w tym fundusze hedgingowe i agencje ratingowe, zostały poddane nadzorowi oraz regulacji"  - niemiecka kanclerz A. Merkel

"Potrzebujemy nowego globalnego ładu, nowego porozumienia pomiędzy państwami i kontynentami, nie tylko po to, by uzdrowić światową gospodarkę, ale by oprzeć ją na zdrowych i najlepszych zasadach" - brytyjski premier G. Brown.

"Szczyt w Londynie musi zakończyć się powodzeniem, by świat poradził sobie z kryzysem gospodarczym i finansowym. To nasza ostatnia szansa. Nie możemy pozwolić sobie na fiasko" - prezydent Francji N. Sarkozy.

Jako że Polska posiada już tylko dekoracyjne atrybuty suwerenności (flaga, hymn), o naszym losie zadecydują wielcy tego świata - zaczątek Rządu Światowego. A wśród nich nie widać woli odejścia od biurokratycznej kontroli życia i redystrybucji pieniędzy (czyli podstawowych atrybutów socjalizmu). Widać za to gołym okiem coś wręcz przeciwnego - na kryzys lekarstwem jest więcej kontroli i ingerencji władzy, a coraz mniej wolności jednostki i wolności gospodarki. Tym razem jednak kontrola finansowa ma objąć już nie tylko poszczególne państwa, ale cały świat. Zdobycze technologii informatycznej umożliwiają, by centralny światowy plan gospodarczy dotarł już nie tylko do każdego stanowiska pracy, jak marzyli komuniści z przeszłego wieku. Dziś bezpośrednią, elektroniczną kontrolą można objąć... każdego z nas. Apokalipsa, opisując moralny i fizyczny koniec świata, właśnie taki obraz przedstawia jako końcowy akord światowego porządku opartego na kulcie człowieka i odrzuceniu Boga Biblii:

"On też sprawia, że wszyscy, mali i wielcy, bogaci i ubodzy, wolni i niewolnicy otrzymują znamię na swojej prawej ręce albo na swoim czole, i że nikt nie może kupować ani sprzedawać, jeżeli nie ma znamienia, to jest imienia zwierzęcia lub liczby jego imienia." Obj. 13:16-17

Co ciekawe, za resort kontroli i przymusu w Nowym Światowym Porządku biorą się znowu Niemcy, sporządzając listy, no zapewne jeszcze nie do gazu, ale kto wie:
"...europejskie kraje G20 opowiadają się także za ustanowieniem "mechanizmu sankcji" wobec tych, którzy nie będą respektować międzynarodowych reguł, w tym rajów podatkowych. Najpóźniej do 2 kwietnia powstanie lista tych, którzy - naszym zdaniem - odmawiają międzynarodowej współpracy" - kanclerz Niemiec A. Hi..., przepraszam - Merkel.

Ludzie pozbawieni zdrowego wychowania w rodzinie, a poddani praniu mózgów przez państwowe szkoły i telewizję zatracili zdolność trzeźwego myślenia, analizowania przyczyn i skutków oraz odporność na populistyczne obietnice. Globalny kryzys mógłby przynieść globalne uzdrowienie i erę większej wolności współczesnego świata. Biorąc jednak pod uwagę realia, zamiast wolnościowych rozwiązań świat wybierze drogę ku niewoli. Kolejne obszary kontroli i redystrybucji naszych pieniędzy tylko nasilą kryzys, a wtedy przestraszone i wyglądające zbawienia masy z ulgą powitają już nie nowego Hitlera, ale samego Antychrystusa z piekła rodem. I to by było na tyle...
 

Paweł Chojecki